Interview met Dr. Michael Levy over zijn ervaring met de behandeling van COVID-19-patiënten

7 mei 2020

De afgelopen weken werd een neuroloog van de Medical and Scientific Council van SRNA, dr. Michael Levy, toegewezen aan een COVID-19-afdeling in het Chelsea HealthCare Center in Massachusetts. Hoewel neurologen meestal niet de eerste artsen zijn die mensen met COVID-19 behandelen, had het Chelsea HealthCare Center extra artsen nodig om de toestroom van COVID-19-patiënten op te vangen. SRNA's Associate Director of Research and Education, GG deFiebre, interviewde onlangs Dr. Levy over zijn ervaring bij het Chelsea HealthCare Center. Hieronder kunt u het interview bekijken en de transcriptie lezen.

Dr. Michael Levy is een geassocieerd neuroloog aan de Harvard Medical School. Hij is de directeur van de Neuromyelitis Optica Clinic and Research Laboratory, en onderzoeksdirecteur van de afdeling Neuroimmunologie en Neuro-infectieziekten van het Massachusetts General Hospital. Dr. Levy is gespecialiseerd in de zorg voor patiënten met neuro-immunologische ziekten, waaronder multiple sclerose, transversale myelitis, optische neuritis en neuromyelitis optica. In het laboratorium ligt de onderzoeksfocus van Dr. Levy op de ontwikkeling van neurale stengels voor regeneratieve therapie bij deze ziekten. Hij gebruikt ratten- en muismodellen om de overleving, differentiatie en functionele capaciteit van menselijke neurale stamcellen te testen om de neurologische functie in post-inflammatoire aandoeningen te verbeteren. Het doel van zijn laboratorium- en klinische inspanningen is om het basale wetenschappelijke stamcelwerk te vertalen naar een menselijke proef op myelitis transversa en andere neuro-immunologische ziekten.

DOWNLOAD PDF-TRANSCRIPT

Dr Michael Levy: [00:00:06] Ik kreeg dienst in de coronaviruskliniek in Chelsea, Massachusetts, een hotspot van Boston waar ik denk dat bijna een derde van de inwoners is blootgesteld aan het virus, en in ieder geval een van beide heeft ontwikkeld immuniteit ervoor of ziek zijn geweest. Er is daar een kliniek, grotendeels bemand door internisten, longartsen en andere huisartsen. Maar ze hadden alle hens aan dek nodig, en ze vroegen elke afdeling om een ​​paar mensen bij te dragen, en ik werd ontboden.

[00:00:38] En ik kom daar opdagen, en het eerste wat ze doen is me leren hoe ik mijn persoonlijke beschermingsmiddelen van top tot teen moet aankleden. Er is daar iemand die ervoor zorgt dat tussen elke patiënt, terwijl ik me uitkleed en mijn nieuwe jurk aantrek, ik volledig bedekt ben, zelfs mijn rug. En ze plakken me vast en alles, dus nemen ze alle voorzorgsmaatregelen. Maar we hergebruiken onze N95-maskers wel, het zit de hele dag vrijwel op mijn gezicht geplakt. En dan hebben we een bril en alles om te bedekken.

[00:01:08] Dus dan krijgen we slots van 20 minuten per patiënt toegewezen. Ik zou zeggen dat een paar weken geleden, toen ik begon, de meeste gevallen identiek waren. Het was gewoon: "Ik heb koorts, ik ben kortademig, ik hoest en ik kan niet ruiken." En ze kwamen binnen voor testen, en zolang ze voldeden aan bepaalde criteria van de staat, kwamen ze in aanmerking voor testen. Die criteria zijn in de loop van de tijd versoepeld, en dus hoef je nu alleen maar één symptoom te hebben. Een enkel symptoom. Je hoeft geen onderliggende ziekte of iets te hebben, tenminste in de staat Massachusetts. En dus kwamen patiënten binnen, werden getest en gemiddeld was in de Chelsea Health Clinic ongeveer 40% positief. Dus het was een heel, heel hoog tarief.

[00:01:53] Maar wat ik echt wil vermelden, is dat de patiëntenpopulatie in de loop van de tijd is veranderd. Het is niet langer gewoon: "Ik heb deze symptomen en ik wil langskomen om me te laten testen." Ik zou zeggen dat meer dan de helft mensen zijn die al zijn getest, positief zijn getest en terugkomen omdat ze problemen hebben. Dus degenen met wie het goed gaat, die de infectie krijgen, ze willen weten dat ze het hebben, ze testen positief, we zeggen dat ze in quarantaine moeten, ze gaan naar huis. We horen niet noodzakelijkerwijs veel meer van ze. Wat we nu zien, zijn de mensen die ziek worden, die intensievere zorg nodig hebben.

[00:02:30] Dus we hebben een aantal van hen in het ziekenhuis opgenomen, degenen met abnormale vitale functies. En dan hebben veel van hen superinfecties, dus als we een röntgenfoto van de borst krijgen, zien we een extra infectie bovenop de longontsteking door het coronavirus. En dan kunnen we dat thuis behandelen. Dus het is een beetje een verschuiving geweest.

[00:02:48] En deze week werden verschillende van mijn diensten geannuleerd omdat patiënten niet zoveel afspraken maken. Dus dat was een hotspot, Chelsea, Massachusetts, en ik denk dat er hotspots zullen zijn die zich door het land verplaatsen, en elke gemeenschap zal er doorheen gaan. En het goede is dat zolang het gezondheidssysteem niet wordt overbelast, het goed is dat mensen binnenkomen en de zorg krijgen die ze nodig hebben, en dan kunnen we ze behandelen en dan kunnen ze naar huis. En er is een kudde-immuniteit die zich ontwikkelt, zodat ze bescherming bieden aan hun buren en geliefden.

[00:03:30] En ik denk dat dit uiteindelijk slechts mijn voorspelling is, dat elke gemeenschap dit zal moeten doormaken. Ze zullen gewoon allemaal te maken krijgen met de wijdverbreide infectie. Degenen die zorg nodig hebben, moeten zorg krijgen en degenen die het thuis aankunnen, gaan gewoon naar huis en handelen het af. En dan zal de gemeenschap er na verloop van tijd immuniteit voor opbouwen. Dat is mijn gevoel van hoe dit gaat.

GG de Fiebre: [00:03:53] Is de kliniek een inloopkliniek? Maken de mensen afspraken? En kwamen er mensen binnen met mildere symptomen die zich lieten testen? Wat was de opstelling?

Dr Michael Levy: [00:04:06] Ja, het is het volledige spectrum. Dus als je nu alleen maar een test wilt, ik weet niet of je het op het nieuws hebt gezien, hebben ze deze verpleegsters en zorgverleners achter plexiglas met deze armen die uitsteken. Zodat ze meerdere neusuitstrijkjes kunnen doen zonder hun jurk te hoeven wisselen. En dus hebben we dat op de eerste verdieping. Dus als je een walk-in bent, wil je gewoon binnenkomen en je laten testen, daar ga je heen. Als je binnenkomt en je ziet er niet gezond uit, en er zijn daar mensen die iedereen controleren, zelfs als je in de rij staat, als je eruit ziet alsof je kortademig bent, word je naar boven geschoven . En dat is dus de tweede verdieping, waar ik gestationeerd ben.

[00:04:42] En ze weten dat ik een neuroloog ben. Ze gaan me niet de moeilijkste zaken geven. En dan hebben we een soort derdelijnskliniek, waar je, als je onderliggende aandoeningen hebt zoals hartaandoeningen, longkanker, iets dergelijks, echt intensieve zorg nodig hebt. Ze krijgen iemand toegewezen die over die expertise beschikt, zoals een cardioloog of een longarts.

[00:05:04] En dus is het een full-spectrumkliniek, en er zijn eigenlijk XNUMX-uurs ambulancechauffeurs die patiënten vervoeren, ik zou zeggen misschien twee per uur, dat soort dingen, die patiënten gewoon naar de ziekenhuis, niet per se om opgenomen te worden en op de intensive care te belanden, maar omdat ze extra zorg nodig hebben of misschien wel extra testen. Er zijn veel mensen, zoals je misschien in het nieuws hebt gehoord, die bloedstolsels en andere complicaties van het coronavirus hebben, die aanvullende tests nodig hebben, zoals CT-scans, om bloedstolsels in de longen uit te sluiten, en de kliniek doet dat niet bied dat niet aan. Dus er is eigenlijk gewoon een circuit tussen de kliniek en het ziekenhuis dat de hele tijd draait.

GG de Fiebre: [00:05:40] Oké. Hebt u als neuroloog uw denken moeten bijstellen? Of is er iets veranderd in de manier waarop u patiënten benadert? Hoe is die ervaring geweest?

Dr Michael Levy: [00:05:55] Nou, ik heb nog steeds een telegeneeskundekliniek, dus al mijn patiënten hebben via webcams toegang tot mij. Het is niet zo persoonlijk of zinvol, of je kunt patiënten niet onderzoeken, maar het is nog steeds nuttig om de periode door te komen. Ik zou zeggen dat we maar 20 minuten hebben om een ​​aantal van deze zaken te behandelen.

[00:06:17] Als ik een patiënt ben tegengekomen die een neurologisch probleem heeft, zoals multiple sclerose of rugpijn of iets dergelijks, wil ik ernaar vragen, maar ik heb gewoon geen tijd en de bandbreedte. Het is echt nodig om veel zaken te behandelen in deze Chelsea Clinic. Dus ik heb mijn neurologische mentaliteit voorlopig in de wacht gezet. Ik ben nu gewoon een internist, en dan hoop ik in de toekomst terug te keren naar mijn neurologische leven.

GG de Fiebre: [00:06:48] Juist, juist. Klinkt logisch. Hebben ze je een tijdsbestek gegeven van hoe lang ze denken dat dit kan gebeuren?

Dr Michael Levy: [00:06:57] Ze gaven ons een tijdsbestek van zes weken. Ze zeiden dat ze na zes weken dokters van andere afdelingen, zoals verloskunde of waar dan ook, zouden gaan halen. En, maar zoals ik al zei, deze week moest ik me melden bij de dienst, en tot nu toe zeiden ze: "Niet nodig", weet je, "We hebben het geregeld. Er zijn niet zoveel patiënten die afspraken maken.”

[00:07:16] En dan de walk-ins, er is altijd capaciteit om te buigen. En als ze me bellen, kom ik natuurlijk opdagen, maar ik vind het echt goed nieuws. Ik heb de cijfers in Boston min of meer gevolgd en ik denk dat de cijfers een dalende trend vertonen. We hebben een paar eerdere neerwaartse trends gezien die daarna net weer omhoog zijn gegaan, dus ik denk dat het afhangt van het tijdstip waarop dingen worden gerapporteerd. Maar optimistisch zijn kan geen kwaad.

GG de Fiebre: [00:07:42] Juist, en denk je dat het komt doordat de mensen actie ondernemen, bijvoorbeeld in termen van social distancing en de andere aanbevelingen van CDC?

Dr Michael Levy: [00:07:53] Ja, ik denk dat social distancing waarschijnlijk de grootste impact heeft. Ik heb studies gezien, verschillende gemeenschappen, afhankelijk van waar je bent, dat ergens tussen de 3% en in Chelsea 30% van de mensen is blootgesteld. Dat betekent dat de meerderheid dat nog steeds niet heeft gedaan, en als we onze maatregelen voor sociale afstand versoepelen en mensen weer aan het werk laten, komt er een tweede golf.

[00:08:16] En ik denk dat we er nu iets beter mee om kunnen gaan. We weten veel meer, we kunnen voorspellen wat er zou gebeuren. We moeten er nog steeds voor zorgen dat ons gezondheidszorgsysteem niet wordt overspoeld, want zolang dat niet het geval is, denk ik, nogmaals, zal dat uiteindelijk ons ​​pad worden, het zal er gewoon doorheen gaan.

[00:08:31] Als we een vaccin of een geweldige behandeling hadden, zou dat het spel natuurlijk veranderen. Dan zouden we ons niet zo druk hoeven te maken. Maar ik denk dat het vaccin nog een tijdje weg is, behandelingsproeven zijn niet spectaculair gebleken, en dus doen we gewoon de best mogelijke ondersteunende zorg die we kunnen, en doen we het beste.

GG de Fiebre: [00:08:51] Juist. En heb je dan voorzorgsmaatregelen moeten nemen als je naar huis ging, na het verlaten van de kliniek of zo, om duidelijk te voorkomen dat je familie, of jezelf ook, ziek zou worden?

Dr Michael Levy: [00:09:01] Ja. Dus mijn familie is op de hoogte als ik thuiskom. Ik sms van tevoren. Ze laten de deur voor me open staan, dus ik raak niets aan. Ik ga gewoon rechtstreeks naar boven, neem een ​​douche, gooi mijn kleren in de was en veeg mijn auto schoon. Maar ik zal ook zeggen dat we volledig bedekt zijn, van top tot teen, in de kliniek, en ik heb heel, heel dicht bij veel met coronavirus geïnfecteerde mensen gestaan, en ik heb nog niet – nou, dat is het probleem is, ik weet niet of ik besmet ben of niet.

[00:09:30] Ik heb mijn eigen serologische test niet gedaan. Het is dus zeker mogelijk dat ik besmet was en nu ben ik in orde. En misschien ken ik al die persoonlijke beschermingsmiddelen niet en hoef ik thuis niet al die voorzorgsmaatregelen te nemen. Maar tot ik het weet, is dit wat ik moet doen.

GG de Fiebre: [00:09:48] Juist, juist. Oké. Is er nog iets belangrijks voor de gemeenschap om te weten uit uw ervaring tijdens deze periode?

Dr Michael Levy: [00:09:57] Ik heb de patiëntenpopulatie in de gaten gehouden die immuungecompromitteerd is, niet alleen in neuroimmunologie, maar ik zit in een ziekenhuisbrede commissie voor transplantatiegeneeskunde, kanker en reumatologie. En tot nu toe lijkt er geen epidemie te zijn in die patiëntenpopulaties.

[00:10:16] En er zijn veel behandelingen die worden uitgeprobeerd voor de behandeling van coronavirus in de late stadia, die we ook gebruiken voor NMO, zoals Eculizumab en Inebilizumab. En dus was ik aanvankelijk van mening dat patiënten met een aangetast immuunsysteem een ​​hoog risico zouden lopen om geïnfecteerd te raken en misschien een langdurigere infectie zouden krijgen, maar dat heb ik nog niet gezien. Ik ga mensen peilingen houden, uiteraard later in de zomer en de herfst, om te zien of dat echt waar is, of mensen met een aangetast immuunsysteem een ​​groter risico lopen op een coronavirusinfectie. Maar tot nu toe, alleen mijn eigen persoonlijke ervaring, ik heb dat gewoon nog niet gezien.

GG de Fiebre: [00:10:52] Oké. Geweldig, dank je wel.