Zijn er richtlijnen voor lichaamsbeweging als je TM hebt?
Veel van mijn patiënten vertellen me dat ze niet sporten omdat ze niet weten welke oefeningen ze moeten doen. Dit is een merkwaardig probleem. Aan de ene kant is niet sporten een veilige oplossing, want als je niet weet wat de juiste oefening is, doe je jezelf misschien pijn als je jezelf dwingt om te oefenen, vooral als je een chronische aandoening hebt zoals myelitis transversa ( TM). Aan de andere kant, als je helemaal niets doet, met of zonder TM, beperk je je algehele gezondheid. In de loop der jaren heb ik veel discussies met patiënten over dit onderwerp gevoerd en ik ben tot het besef gekomen dat het antwoord deels moeilijk is omdat regelmatige lichaamsbeweging voor iedereen hard werken, vermoeiend, tijdrovend, enz. is, en vaak veel moeilijker voor iemand die moeite heeft met het bewegen van hun lichaam. Slechts 20.4% van de volwassenen in de Verenigde Staten voldeed in 2010 daadwerkelijk aan de federale richtlijnen voor lichaamsbeweging. De CDC ontdekte zelfs dat minder dan twee op de tien.
Amerikanen halen de aanbevolen niveaus van lichaamsbeweging en meer dan een kwart van de Amerikaanse volwassenen besteedt geen tijd aan lichamelijke activiteit. Federale richtlijnen vragen elke week 150 minuten matige tot krachtige fysieke activiteit, inclusief twee dagen volledige lichaamsversterking.
Die richtlijnen zijn voor de gemiddelde gezonde persoon, hoe interpreteert iemand met TM ze? Hoeveel beweging heeft een persoon met TM nodig? Er is duidelijk bewijs dat de effecten van TM kunnen resulteren in verminderd uithoudingsvermogen, pijn, verminderde loopstabiliteit en het moeilijker maken van levenstaken. Bovendien is er toenemend bewijs dat lichaamsbeweging natuurlijke hermyelinisatiemogelijkheden kan hebben.
De heterogeniteit van de ziekte en de veelheid aan symptomen die ermee gepaard gaan, maken het echter moeilijk om concrete richtlijnen voor lichaamsbeweging te bepalen. Als bewegingswetenschapper die lichaamsbeweging en de effecten ervan op lopen en evenwicht voor individuen bestudeert, heb ik er alle belang bij om de wetenschappelijke bewijzen over dit onderwerp bij te houden. Gebaseerd op het bewijs waarvan ik weet dat de meeste mensen met TM prioriteit moeten geven aan lichaamsbeweging samen met geschikte farmaceutische medicijnen.
Het is belangrijk om enige flexibiliteit te hebben bij het wijzigen van de federale oefenrichtlijnen om een meer geïndividualiseerd plan mogelijk te maken. Veranderingen zoals korter trainen, rustpauzes inplannen om sneller te herstellen van inspanningsperioden, en de kerntemperatuur zo koel mogelijk houden terwijl uw hartslag wordt verhoogd, zijn allemaal eenvoudige overwegingen die ervoor kunnen zorgen dat sporten gemakkelijker wordt verdragen. Het belangrijkste dat ik mijn patiënten aanraad, is dat ze elke vorm van lichaamsbeweging moeten doen die ze leuk vinden, omdat de theorie is dat als je ervan geniet, je er eerder prioriteit aan geeft in je drukke agenda. Omdat we niet precies weten welke soorten oefeningen het nuttigst zijn voor iemand met TM, is het ideaal om wat aerobics en wat spierversterkende oefeningen te combineren. Individuen met TM zouden meer begeleiding moeten krijgen over hoe ze hun huidige energieniveaus kunnen maximaliseren en zouden professionals zoals ergotherapeuten (OT) moeten zoeken die concrete stappen kunnen geven voor het beheren of aanpassen van dagelijkse taken die moeilijker zijn geworden. Het is ook belangrijk om de toevoeging van technologie te overwegen, zoals functionele elektrische stimulatie, om de onderste ledematen te versterken of op zijn minst verder verlies van spierkracht te voorkomen, en om meer te focussen op de bovenste ledematen voor aërobe voordelen. Veel hiervan kan worden geleerd van een goede fysiotherapeut (PT).
De gezondheidsvoordelen van regelmatige lichaamsbeweging zijn bekend, zoals het verbeteren van de cardiovasculaire gezondheid, botdichtheid, kracht, cognitie en emotioneel welzijn, om er maar een paar te noemen. Dit zou allemaal een prioriteit moeten zijn voor mensen met TM, maar een primair probleem ligt nog steeds in het overtuigen van mensen om te oefenen, en om het op regelmatige basis te doen. Houd er voorlopig rekening mee dat het bewijs het idee ondersteunt dat personen met TM regelmatig dagelijkse lichaamsbeweging zouden moeten krijgen. Je kunt kiezen wat die oefening is, veilig houden en ervan genieten, je lichaam verdient wat bewegingstijd.
Kathy Zakowski, PhD, OTR
Kennedy Krieger Instituut
Afdelingen Fysische Geneeskunde & Revalidatie, Neurologie
Johns Hopkins University School of Medicine
