Mijn weg naar de Paralympische Spelen 2014 in Sotsji

Ik heb een ongebruikelijke sportcarrière en mijn weg naar de Paralympische Spelen van 2014 in Sotsji was een van die 'wegen-minder-bereisde'. Ik liep mijn dwarslaesie (myelitis transversa) op toen ik 13 was en begon met sporten toen ik 17 was. Sindsdien heb ik op topniveau deelgenomen aan drie verschillende sporten. Wie had gedacht dat dat mogelijk zou zijn! Ik begon met rolstoelracen en vertegenwoordigde Finland op de Paralympische Spelen van Atlanta in 1996. Als ik nu terugkijk, was ik toen zo'n beginneling en wist ik niet waar mijn atletische keuzes me zouden brengen, en al helemaal niet naar de Winter Paralympische Spelen in Rusland. 

Enige tijd na de Paralympische Spelen van Atlanta in 1996 begon ik met rolstoelbasketbal. Ik hield echt van spelen en deed mee op recreatief niveau in Finland. Maar toen hoorde ik tijdens een van mijn trainingsreizen voor rolstoelraces in de VS over het rolstoelbasketbalprogramma van de Universiteit van Illinois en wist ik dat ik daar wilde zijn. In 2003 verhuisde ik naar Illinois en beleefde enkele van de beste sportherinneringen van mijn leven door rolstoelbasketbal te spelen. Ons team heeft 3 keer het US Women's National Championship gewonnen! Ik heb zoveel geleerd over het zijn van een atleet en ook over mezelf. Ik heb geleerd wat er nodig is om het beste uit mezelf te halen. Het aangepaste sportprogramma van de University of Illinois is één grote familie en ik ben echt vereerd om lid te zijn. Het is een geschenk dat blijft geven. Waar ik ook ga sporten, ik ontmoet altijd mijn Illini-familie. Eigenlijk is het schrijven van deze blog tot stand gekomen door een vriend van Illini die in het bestuur van de Transverse Myelitis Association zit. Zelfs nu in Sochi heb ik een aantal voormalige teamgenoten ontmoet uit mijn tijd in Illinois!

Toen ik in 2010 afstudeerde in Illinois, kreeg ik een contract aangeboden om professioneel rolstoelbasketbal te gaan spelen bij een topclub in Duitsland, RSV Lahn-Dill. Het was een aanbod van mijn leven voor mij! Niet alleen krijgen niet veel vrouwen met een handicap de kans om professioneel rolstoelbasketbal te spelen, ik kreeg ook de kans om met een aantal echt elitespelers van over de hele wereld te spelen. Als Finse zou ik nooit de kans krijgen om rolstoelbasketbal te spelen op de Paralympics omdat Finland geen damesteam heeft. Spelen met RSV Lahn-Dill in de Duitse competitie en in de European Champions Cup was het op één na beste. Ik heb twee geweldige seizoenen gespeeld bij RSV Lahn-Dill en heb uiteindelijk besloten te stoppen met basketballen na mijn tweede seizoen waarin we alles wonnen wat we konden: de Duitse competitie, de Duitse beker en de Champions Cup (een Europese kampioenscompetitie voor clubs). ploegen).

Het was tijd om terug te keren naar Finland. Ik had besloten dat het tijd was om te investeren in andere delen van mijn leven, zoals een baan en misschien een gezin. Geloof het of niet, zes maanden later ging ik met het Finse nationale team naar de Wereldkampioenschappen rolstoelcurling! Hoe is dat gebeurt? Nou ja, eens een atleet, altijd een atleet, denk ik! Een vriend van mij vroeg me om rolstoelcurling te komen proberen. Het was zo anders dan racen en basketbal dat ik aanvankelijk niet zeker wist of ik het echt leuk zou vinden. Toen begon ik snel te verbeteren en het spel te begrijpen, en ik was verslaafd. Al die jaren van training in racen en basketbal hadden me geholpen mijn atletische coördinatie en vaardigheden aan te scherpen, en nu plukte ik de vruchten van curling. Ik vind het erg leuk om mezelf uit te dagen om beter te worden in sport en curlingspellen zijn super interessant en leuk.

Bij het WK rolstoelcurling zijn we als 8 geëindigd^th plaats en gekwalificeerd voor de Sochi Paralympics. En nu zijn we hier. De sfeer op de Paralympics is zo opwindend! Atleten van over de hele wereld ontmoeten, de wedstrijd zelf, de locaties, de media, het is allemaal spannend. Op vrijdag marcheerden we het Fisht Stadium binnen voor de openingsceremonie. Het was prachtig! Het is de eerste keer dat Rusland gastheer is van de Paralympics. Het thema van de openingsceremonie was 'Breaking the Ice'. Hoewel de focus van de Paralympics natuurlijk op sport en competitie ligt, doorbreekt het ook barrières voor handicaps in de Russische samenleving en in de wereld. De nadruk ligt hier op wat personen met een handicap zijn wel doen in plaats van niet kunnen, met andere woorden attitudes veranderen en laten zien dat handicap niet hetzelfde is als onvermogen.

Finland heeft vele malen deelgenomen aan de Paralympische Winterspelen, maar dit is de eerste keer dat het Finse rolstoelcurlingteam deelneemt aan de Paralympische Spelen. Rolstoelcurling werd een Paralympische sport op de Paralympische Spelen van Turijn in 2006. De meeste andere curlingteams hier in Sotsji zijn bij alle Winter Paralympische Spelen geweest waar curling is geweest, dus wij zijn beslist de underdog. Maar de meeste teams hier zijn redelijk gelijk, dus iedereen kan op een bepaalde dag winnen. Helaas zijn we vandaag onze wedstrijden tegen Zweden begonnen met een nipte nederlaag (6 punten Finland – 7 punten Zweden). Morgen spelen we tegen Rusland en Slowakije. Finland speelt op 11 maart tegen de VS. In de VS vertoont NBC voor het eerst ooit de Paralympics. Dus bekijk de Paralympics op NBC en moedig team Finland en team USA aan!

~ Mina Mojtahedi | 8 maart 2014