Tekst met de tekst Ask the Expert op een zeegroene achtergrond

Vliegreizen met een handicap: reizen met blinden en geleidehonden

26 Augustus 2022

Dr. GG deFiebre van SRNA werd vergezeld door Andrea Mitchell van het MOG-project voor een Ask the Expert-podcast over 'Vliegreizen met een handicap: reizen met blinden en geleidehonden'. Andrea begon met suggesties voor het voorbereiden van een reis en het informeren van een luchtvaartmaatschappij over reizen met een geleidehond. Ze legde uit hoe je door de beveiliging moet manoeuvreren terwijl je nooit gescheiden bent van de hond, de rechten van passagiers met een handicap via de Air Carrier Access Act (ACAA) en de middelen die beschikbaar zijn bij het personeel van TSA Cares en de Complaint Resolution Officials (CRO) van luchtvaartmaatschappijen. Ten slotte beschreef Andrea het gebruik van noodgebieden op luchthavens, het proces van aan boord gaan van een vliegtuig, vliegen met een geleidehond en uit een vliegtuig stappen.

Nuttige bronnen:

https://www.transportation.gov/airconsumer/passengers-disabilities

https://www.guidedog.org/GD/caresupport/TravelTips.aspx

https://www.seeingeye.org/blog/tips_for_traveling_by_air_with_a_guide_dog.html

[00:00:00] Dr. GG deFiebre: Hallo en welkom bij de SRNA "Ask the Expert" Podcast-serie. Deze podcast heeft de titel Vliegreizen met een handicap, Blinden- en geleidehondenreizen. Mijn naam is GG deFiebre en ik heb deze podcast gemodereerd. SRNA is een non-profitorganisatie die zich richt op ondersteuning van onderwijs en onderzoek naar zeldzame neuro-immuunziekten. U kunt meer over ons te weten komen op onze website op wearesrna.org. Onze "Ask the Expert" Podcast-serie wordt gedeeltelijk gesponsord door Horizon Therapeutics, Alexion, AstraZeneca Rare Disease en Genentech.

[00:00:28] Horizon richt zich op de ontdekking, ontwikkeling en commercialisering van geneesmiddelen die voorzien in kritieke behoeften van mensen die getroffen zijn door zeldzame auto-immuunziekten en ernstige ontstekingsziekten. Ze passen wetenschappelijke expertise en moed toe om patiënten klinisch zinvolle therapieën te bieden. Horizon gelooft dat wetenschap en compassie moeten samenwerken om levens te transformeren.

[00:00:47] Alexion, AstraZeneca Rare Disease, is een wereldwijd biofarmaceutisch bedrijf dat zich richt op het dienen van patiënten met ernstige en zeldzame aandoeningen door de innovatie, ontwikkeling en commercialisering van levensveranderende therapeutische producten. Hun doel is om medische doorbraken te leveren waar die momenteel nog niet bestaan, en ze zijn toegewijd om ervoor te zorgen dat het perspectief van de patiënt en de betrokkenheid van de gemeenschap altijd op de voorgrond staan ​​van hun werk.

[00:01:07] Genentech, meer dan 40 jaar geleden opgericht, is een toonaangevend biotechnologiebedrijf dat geneesmiddelen ontdekt, ontwikkelt, produceert en commercialiseert voor de behandeling van patiënten met ernstige en levensbedreigende medische aandoeningen. Het bedrijf, een lid van de Roche Group, heeft het hoofdkantoor in South San Francisco, Californië. Ga voor meer informatie over het bedrijf naar gene.com.

[00:01:27] Voor de podcast van vandaag kreeg ik gezelschap van Andrea Mitchell. Andrea Mitchell heeft sinds oktober 2011 een recidiverende vorm van MOG-antilichaamziekte. Het duurde twee jaar voordat ze de juiste diagnose vond en door een gebrek aan agressieve behandeling verloor ze het gezichtsvermogen in haar beide ogen. MOG-antilichaamziekte heeft ook haar gehoor en blaas aangetast. Ze lijdt vaak aan dagelijkse pijn over haar hele lichaam en vecht voortdurend tegen vermoeidheid. Ze heeft een zeer liefhebbende en ondersteunende echtgenoot genaamd James, ze hebben een liefhebbende gepensioneerde geleidehond genaamd Newcastle, ze hebben een prachtig geel lab genaamd Indy en hij is Andrea's nieuwe geleidehond sinds oktober 2021.

[00:02:02] Haar passie is om anderen te onderwijzen, te versterken, belangenbehartiging te promoten en anderen te ondersteunen die met deze zeldzame aandoening te maken hebben. Ze geniet ervan nieuwe blinden te helpen middelen te vinden en hun onafhankelijkheid te herwinnen. Als uitvoerend bestuurslid voor het MOG-project helpt ze bij het verstrekken van educatief materiaal, leidt ze steungroepen en legt ze contact met anderen via sociale media en e-mailvragen. Haar man, James, is gepassioneerd door belangenbehartiging en de rol van verzorger. Ze wonen momenteel in de San Francisco Bay Area in het noorden van Californië.

[00:02:30] Heel erg bedankt dat je vandaag bij me bent om te praten over hoe het is om met een handicap te reizen, specifiek met ook een geleidehond. Dus ik wilde alleen wat vragen stellen over hoe u zich voorbereidt op uw reis wanneer u uw vluchten boekt, wanneer u uw tickets koopt? Moet u de luchtvaartmaatschappij laten weten dat u echt met uw geleidehond reist of iets anders melden? Moet je een speciaal kaartje kopen? Ik denk dat ik me gewoon ga laten zien hoe je je voorbereidt op de reis in die beginstatus.

[00:03:02] Andrea Mitchel: Absoluut. Dus het eerste dat ik deed, was de blindengeleidehondenschool in San Rafael bellen en ik vroeg hen wat ik moet doen om te reizen... Reizen naar het buitenland of reizen binnen de VS, wat zijn enkele van de tips en suggesties? Dus het eerste dat ze deden, was dat ze me een verificatiebrief gaven en wat dat eigenlijk doet, is dat het de luchtvaartmaatschappij vertelt dat ik een echt getrainde professionele geleidehond heb, de datum waarop we daadwerkelijk zijn afgestudeerd en wat hij voor mij doet , en het spelt alles uit. Dus ik heb dat van tevoren om aan de luchtvaartmaatschappijen te verstrekken en ik upload dat bestand op hun website om er zeker van te zijn dat ze dat hebben, en we moeten ook de vaccinatiestatus verstrekken en hen de hondsdolheidsstatus en het label geven nummer en wanneer de hondsdolheidsprik werd afgeleverd.

[00:04:07] Dus dat is nog een belangrijke vereiste en er is... Een ministerie van Transport heeft daar twee formulieren die we van tevoren moeten invullen. En het is eigenlijk weer, veel informatie zeggend over het ras van de hond, waar ze zijn getraind, de naam, het gewicht, of ze in staat zijn om op een vlucht te zitten en geen ongeluk te krijgen terwijl ze zijn op de vlucht, dus het is net een lijst met vragen en formulieren die vooraf moeten worden verstrekt. Zodat je niet op het vliegveld komt, je bent te laat of zoiets, ze gaan, waar zijn je formulieren? Nou, ik heb ze niet. Dan zou dat een probleem kunnen zijn dat de situatie zou kunnen vertragen, misschien moet je een andere vlucht boeken als je dit niet allemaal van tevoren doet als ze het niet zo snel kunnen krijgen als nodig is.

[00:05:01] Dus meestal hebben deze formulieren een voorafgaande kennisgeving van 48 uur nodig. Dus je moet contact opnemen met de luchtvaartmaatschappijen, ervoor zorgen dat je je formulieren indient en dan moet je ook nadenken over of ik moet preboarden, wat ik meestal doe preboarden, zodat ik niet door een stelletje wordt vertrapt van mensen die in het vliegtuig komen en ze kunnen zich een beetje beter verplaatsen dan ik. Dus in die zin is het veel voorbereiding. En er is nog iets dat TSA Cares heet en ik bel ook die hotline en ik vertel ze over de handicap die ik heb met mijn blindheid. Maar ik heb ook problemen om lange tijd te staan, dus zorgen ze ervoor dat ik wat sneller door die veiligheidscontrole kom, dus ik ga naar de voorkant van de rij, maar ik moet nog steeds wachten om bij het screeningproces te komen . En ik weet dat er iets nieuws is, ik geloof dat het pre... heet. Wat is het? PreCheck Wissen? Er zijn verschillende niveaus van identificatie, dingen die je door de lijn kunt versnellen, en ze doen een antecedentenonderzoek. Dus ik geloof dat het PreCheck heet.

[00:06:14] Dr. GG deFiebre: Ja.

[00:06:14] Andrea Mitchel: Waar je kunt... Ja. Krijg dit een beetje sneller en pijnvrij gedaan. En dan duurt het... Ja, het kost wat tijd om al die voorbereiding gedaan te krijgen, maar het is veel plannen en voorbereiden van tevoren.

[00:06:33] Dr. GG deFiebre: Begrepen. En dus, wanneer u... Dus, wanneer u de kaartjes koopt, is dat... De informatie over die formulieren, is dat soort informatie die naar voren komt terwijl u ze koopt of is het altijd iets dat u de luchtvaartmaatschappijen moet bellen nadat u kaartjes kopen?

[00:06:47] Andrea Mitchel: Nou, na... Wat ik eerst doe, is de kaartjes kopen en als ik klaar ben met het kopen van de kaartjes, bel ik de luchtvaartmaatschappijen en vraag wat ik van tevoren moet doen om er zeker van te zijn dat al mijn eenden op een rij staan omdat sommige luchtvaartmaatschappijen kunnen verschillen met sommige formulieren. Het is dus erg belangrijk om in te checken en precies te zien wat die luchtvaartmaatschappij verkiest. En dat is dus de manier waarop ik het aanpak en ik zal er gewoon voor zorgen dat die formulieren worden ingevuld en van tevoren worden ingediend en dan weet ik dat er andere staten zijn, Hawaï, geloof ik, die de hond voor een bepaalde hoeveelheid in quarantaine zal plaatsen tijd. En dat is waar ik me zou afvragen en zeggen: wil ik echt dat mijn hond dit proces doorloopt? Omdat het hen enigszins kan beïnvloeden in de manier waarop ze werken en hun werk afleveren nadat ze een tijdje in quarantaine zijn geplaatst of op een vreemde plek zijn geplaatst. Dus, ik weet het niet, je moet het een beetje in evenwicht brengen en die keuzes maken en kijken wat het beste bij die situatie past.

[00:07:52] Ik ging een tijdje geleden zelfs naar Londen om naar een patiëntendag te gaan en ik had Indy, maar we waren nog steeds een nieuw team en we leerden elkaar nog steeds en soms heeft hij moeite met waar hij wil gewoon niet gaan, hij wordt verlegen. Dus ik dacht bij mezelf: dit is een vlucht van 12 uur, ik denk niet dat ik van deze vlucht de eerste vlucht met hem wil maken. Het gaat er dus om die keuzes te maken. En na terugkomst uit Illinois, wat ongeveer 3.5, 4 uur verwijderd is van waar ik woon, was het een succes, er waren geen problemen die hij had wat betreft verlichting en wat dan ook, dus het was een succes.

[00:08:34] Dr. GG deFiebre: Dat is goed, dat is goed. En dus, heb je aanbevelingen over wat je wel of niet mee moet nemen op de vlucht? Voor jou of ook voor de hond.

[00:08:45] Andrea Mitchel: Ja absoluut. Dus ik heb eigenlijk een rugzak die ik meeneem op mijn vluchten en die is alleen voor Indy, eigenlijk heeft hij al zijn noodzakelijke dingen, items. Wat ik doe, is zijn eten van tevoren afmeten, in ritssluitingen stoppen en ervoor zorgen dat ik daar een extra dag voorraad heb voor het geval er enige vluchtvertragingen van dat type zijn. En dan heb ik ook... Als ik een langere reis ga maken, stop ik meer eten in mijn koffer en zorg dat dat mee gaat of ik denk dat je altijd online kunt bestellen, en het ook kunt laten bezorgen als je dat niet doet Ik wil niet met een hoop eten rondlopen. Ik heb ook inklapbare voer- en waterbakken die het makkelijker maken omdat het gewoon allemaal plat wordt.

[00:09:30] Ik zorg ervoor dat ik zijn borstel draag, zijn kam, want hij moet er goed uitzien, hij is in het openbaar en zijn tandenborstel en tandpasta en shampoo. Als je ergens over een langere periode zult zijn, is het belangrijk omdat het een professionele werkhond is om er goed uit te zien en natuurlijk goed te ruiken, vooral als je in een vliegtuig zit. En dan zorg ik er ook gewoon voor dat hij speelgoed heeft, een verscheidenheid aan speelgoed beschikbaar. Ik neem wel poepzakjes mee want ik weet dat dat ook nodig is. Dus veel items die zijn afgestemd op zijn verzorging en ook op zijn onderhoud en om er gewoon voor te zorgen dat hij overal gelukkig is.

[00:10:18] Dr. GG deFiebre: Begrepen. En moet je dan vroeg op het vliegveld zijn? Ik bedoel, ik weet dat ons allemaal is verteld dat we daar een bepaald aantal uren van tevoren moeten zijn, maar ben je er eerder dan de gemiddelde persoon of hoe plan je dat in voor je dag ?

[00:10:34] Andrea Mitchel: Ja, eigenlijk ben ik van plan om er eerder te zijn, minstens een uur eerder. Ik had gezegd dat hij nogal een harde verlichter is, hij wordt verlegen, vooral in nieuwe gebieden, dus gelukkig ken ik de luchthaven van San Francisco heel goed, ben er een aantal keer geweest, dus ik weet waar de buitenruimte is en ook de binnen- en ik proberen de buitenruimte te kiezen, omdat de binnenruimte eerlijk gezegd niet zo goed te onderhouden is en het daarbinnen een sterke geur heeft, dus zal hij meestal proberen hem naar de buitenverlichtingsplek te brengen en hopen dat hij zal gaan. Maar voordat we zover zijn, ontlast ik hem thuis om er zeker van te zijn dat hij zoveel mogelijk leeg is.

[00:11:22] Maar het is een van die dingen waarbij je moet beslissen hoe lang de vlucht gaat duren, als het een langere vlucht wordt, moet ik misschien die ochtend het water en het eten vasthouden en dat is wat de blindengeleidehondenschool ook heeft aanbevolen, houd gewoon het eten en drinken vast tot je op je bestemming aankomt, op die manier zijn er geen problemen. En dan ook om mee te nemen op de vlucht, er zijn zindelijkheidstraining-pads die ze meestal gebruiken om honden te trainen, maar je kunt er een meenemen om aan je voeten neer te leggen en hem erop te laten liggen in geval van een ongeluk en dan papieren handdoeken mee te nemen en handdoekjes mee voor het geval er een ongelukje gebeurt. Hopelijk niet, ik ben het nog nooit tegengekomen, maar het is goed om te hebben... Wees voorbereid en neem wat voorraden mee voor het geval dat.

[00:12:16] Dr. GG deFiebre: Ja, altijd beter om voorbereid te zijn. Zoals wanneer je de spullen niet hebt, gebeuren er dingen, dus altijd goed om de voorraden te hebben die je nodig hebt, zelfs als je ze uiteindelijk niet nodig hebt, dus.

[00:12:27] Andrea Mitchel: Ik heb ze nooit hoeven gebruiken, ik bedoel zelfs met Newcastle, ik ben nog nooit het probleem tegengekomen dat hij een ongeluk krijgt. Ze zeggen gewoon dat ze moeten gaan als je hem het bevel geeft om hun zaken te doen en dan zullen ze hun zaken doen.

[00:12:46] Dr. GG deFiebre: En dus, zou je het proces willen beschrijven om je geleidehond door de beveiliging te laten gaan en hoe dat is?

[00:12:53] Andrea Mitchel: Absoluut. Dus als we door de veiligheidscontrole gaan, zorg ik ervoor dat de persoon weet dat ik blind ben, want soms beseffen mensen het niet, ook al heb ik mijn geleidehond. Dus ik zeg gewoon van tevoren dat ik blind ben en dat ik een geleidehond heb en dat ik niet van hem gescheiden kan worden. Dus wat ik doe is de riem vastnemen en lang maken, dus ik haal een uiteinde eraf en ik rek het uit en maak er een lange riem van en wat ik doe is eerst door de veiligheidscontrole gaan en dan zal ik hem natuurlijk in een zit- en blijfpositie hebben voordat ik doorga. En als ik er doorheen ga en ik ben aan de andere kant, zal ik zijn naam roepen, ik zal zeggen, Indy "kom" en dan zal hij naar de andere kant komen en door die veiligheidscontrole komen. Het is dus een proces waarbij je niet van je hond gescheiden wilt worden en ze zouden nooit moeten proberen je te scheiden, ze zouden je nooit het harnas moeten laten verwijderen, want zo werkt hij. Dus als er enige aarzeling of problemen zijn, kunt u TSA Cares ook ter beschikking hebben om ervoor te zorgen dat het proces soepel verloopt.

[00:14:10] Dr. GG deFiebre: Oké. En dan in termen van ... U zei dat er opvanggebieden zijn op de luchthavens, zijn deze op de meeste luchthavens? Alle luchthavens? Wat is jouw ervaring geweest?

[00:14:22] Andrea Mitchel: Ja, dus ik neem waar ik... Alle luchthavens hebben uitwijkgebieden. Ik ben nog nooit op een vliegveld geweest, misschien zijn er daarbuiten, maar ik ben nog nooit op een vliegveld geweest dat geen aflosplek heeft. En als ze dat niet doen, probeer ik een plekje buiten het vliegveld te vinden waar gras is, wat niet voor hem is om zijn zaken te doen, maar ik heb er nooit een probleem mee gehad.

[00:14:51] Dr. GG deFiebre: Oké. En hoe is het instapproces dan? Ik weet dat je zei dat iemand als eerste aan boord ging, maar als je praat over hoe dat is, zou dat geweldig zijn.

[00:15:01] Andrea Mitchel: Ja. Dus ik probeer die instapprioriteit te krijgen en die geven ze me meestal omdat ik een handicap heb, andere mensen met een handicap kunnen ook om instappen met voorrang vragen en dat laat je eerst gaan en dan kun je naar je stoel gaan en figuur uit waar je gaat zijn en je krijgt wat extra tijd zodat mensen je niet een beetje achter je aan duwen, want dat gebeurt vaak. Dus ik vroeg om dat proces en ik vroeg ook voordat ik het vergat te vermelden, ik verzoek om bulkzitplaatsen en de reden hiervoor is dat Indy een erg grote hond is, hij weegt 86 pond, dus hij past niet onder een gewone stoel. En ik heb het geprobeerd, en het werkte niet en dus vraag ik om de bulk-zitplaatsen en als ik daarmee aarzel, omdat ik een soort tegenslag heb gehad voordat ze zeiden: "Ach, we hoeven niet tegemoet te komen Jij." Maar eigenlijk moeten ze wel accommoderen, want het is onderdeel van de Vliegdekschipwet dat ze helpen om die overgang soepeler te laten verlopen voor mensen met een beperking en die hulpdieren hebben die specifiek een taak of functie voor hen uitvoeren, en die hebben wel behoefte aan om plaats te bieden aan de bulk zitplaatsen. Ik heb er van tevoren om gevraagd, soms krijg ik het, soms niet, maar als ik het niet doe en ik bij de gate kom, begin ik daar te praten en een gesprek te voeren met de vertegenwoordiger van de luchtvaartmaatschappij om te zien wat ze kunnen doen om mij tegemoet te komen. En ik zal ze de hond laten zien, ik zal hem Indy laten zien en zeggen, oké, hij is een grote jongen, dus we moeten iets doen, hij kan niet in het gangpad blijven, toch?

[00:16:49] Dr. GG deFiebre: Ja zeker. Dus je noemde duidelijk het boek ... Schots zitten, hij is een grote hond en heeft dus die extra ruimte, maar zijn er nog andere tips of trucs die je hebt om je hond mee te nemen op de vlucht? Is er iets dat u doet om hen te helpen zich op hun gemak te voelen tijdens de vlucht?

[00:17:07] Andrea Mitchel: Ja absoluut. Dus, zoals ik al zei, Indy is een grote hond, dus ik doe het harnas af terwijl hij aan mijn voeten ligt, zodat hij wat comfortabeler kan zijn, hangt natuurlijk af van de lengte van de vlucht, als het een heel korte, ik mag het harnas niet uitdoen. Maar ik zorg er ook voor dat ik hem geruststel, want hij wordt een beetje nerveus als het vliegtuig opstijgt, want er is al dat trillen en lawaai. Dus het kan een beetje eng zijn voor een hond, dus ik aai hem, en ik stel hem gerust, en ik wrijf over zijn oren en ik zorg ervoor dat hij gerust is, en hij weet dat hij in orde is en dat kalmeert hem.

[00:17:52] Ik weet zeker dat er andere dingen zijn die kunnen worden gedaan, zoals hem een ​​melatonine-achtig supplement geven of wat dan ook voor een kalmerend effect, maar ik heb dat zelf niet persoonlijk hoeven doen, ik heb gehoord dat anderen dat doen. Dus hem gewoon kalmeren en ervoor zorgen dat hij in orde is en gewoon geruststellen. En dan moet ik er ook voor zorgen dat... En dit is het moeilijke met geleidehonden, ze zijn zo schattig, toch? Het zijn net teddyberen, iedereen wil hem aaien, maar als hij aan het vliegen is en aan het werk is, als hij het harnas niet af heeft, moet ik mensen zeggen dat het me spijt, maar je kunt hem niet aaien op dit moment omdat hij aan het werk is. En dat is heel belangrijk, want als we mensen onze honden gaan laten aaien, kunnen ze afgeleid raken en daardoor kunnen we struikelen en vallen.

[00:18:46] Dr. GG deFiebre: Juist, heel belangrijk. Ja, het zijn werkende professionals dus–

[00:18:51] Andrea Mitchel: Ja.

[00:18:51] Dr. GG deFiebre: Dat respecteer je. En dan... Dus, ik weet dat ik als rolstoelgebruiker ook eerst in het vliegtuig ga en dan meestal als laatste uitstap, dus iedereen stapt voor mij uit het vliegtuig, maar hoe is het proces voor jou in termen van vervoer? uit het vliegtuig?

[00:19:10] Andrea Mitchel: Dat is een goede vraag. Ja, dus het hangt er een beetje van af, voor mij hangt het er een beetje van af waar ze me hebben gelokaliseerd, alsof ik helemaal achteraan in het vliegtuig zit, wacht ik misschien tot iedereen weg is. Dus ik hoef niet vertrapt te worden, want soms voel je dat claustrofobische, ik weet niet of je het voelde... Ik weet zeker dat je het voelde voor dat claustrofobische gevoel van, oh mijn god, er zijn al die mensen achter me die het proberen om er doorheen te komen en ze kunnen natuurlijk nergens heen, want iedereen moet een beetje uitstappen. Maar het hangt er gewoon een beetje van af waar ik me bevind, of ik me meer naar voren of naar het midden bevind, ik kan ook gewoon doorgaan en uitstappen omdat niemand erg snel uitstapt, iedereen probeert zijn koffers of wat dan ook uit de bovencabine. Dus ja, ik pas het gewoon een beetje aan en bepaal het voor zover mijn comfortniveau reikt en zo werken we het een beetje.

[00:20:07] Dr. GG deFiebre: Oké. En dus hebben we veel behandeld, van het maken van de reserveringen, dan in het vliegtuig stappen, uit het vliegtuig stappen, voordat we in het vliegtuig stappen. Heb je nog iets anders waarover we het niet hebben gehad dat we hebben gemist of andere suggesties of advies voor mensen die mogelijk met een geleidehond reizen?

[00:20:24] Andrea Mitchel: Absoluut. Ik bedoel, ik denk dat voorbereiding echt de sleutel is, het gaat erom dat je, als je de lay-out van de luchthaven niet kent, van tevoren contact opneemt en probeert de informatie te krijgen die je nodig hebt en gewoon zoveel mogelijk plant, zodat je weet waar die aflossingsstations zijn. Om nog maar te zwijgen van het opzoeken van het weer, ik bedoel, het is belangrijk om te weten of het warm gaat worden waar ik heen ga? Wordt het echt koud en regenachtig? Dus ik heb een regenjas voor Indy voor het geval het regent en hij heeft kleine laarsjes, het zijn net kleine tennisschoentjes die ik om elke poot trek, ik trek ze aan met klittenband, het ziet eruit als een schoen en doe ze allemaal aan vier poten en dat helpt zijn voeten te beschermen tegen de hitte en het zomerse weer, want het kan erg heet worden en die voeten kunnen echt koken.

[00:21:14] Het gaat er dus om dat je alles zo goed mogelijk van tevoren weet, alle informatie verzamelt en van tevoren plant en de luchtvaartmaatschappijen belt, ervoor zorgt dat je gewoon je huiswerk doen en dan heb je een vlottere ervaring. En wees dan natuurlijk ook voorbereid op het onverwachte, je weet het gewoon niet, je zou een vlucht kunnen hebben die vertraagd is, je zou misschien een luchtvaartmaatschappij kunnen hebben die het je een beetje moeilijk maakt en je niet kan accommoderen en dan heb je misschien nodig om iemand anders te vragen om in beeld te komen, voor zover het met u praten en dat gesprek voeren en ervoor zorgen dat uw rechten niet worden geschonden. Er komt dus veel bij kijken en ik denk dat veel voorbereiding vooraf de sleutel is.

[00:22:08] Dr. GG deFiebre: Geweldig bedankt. Ja, en ik zou ook willen toevoegen aan... Alle luchtvaartmaatschappijen moeten ook een ik geloof dat het een CRO is, hun afwikkelingsfunctionaris en dus als er ooit problemen zijn waar... Aangezien iemand met een handicap of behoeften niet wordt vervuld, zijn die mensen dat wel daar om het probleem op te lossen. Dus ik heb ze al een paar keer eerder moeten bellen en ik weet dat anderen dat ook hebben gedaan, dus het is ook belangrijk om op te merken. Dus ja, heel erg bedankt, ik waardeer het echt. Dit is heel veel goede informatie voor iemand die misschien nog niet heeft gevlogen en dat opnieuw wil gaan doen en ja, dus we stellen het zeer op prijs.

[00:22:48] Andrea Mitchel: Heel erg bedankt, het is een eer om hier vandaag bij jullie te zijn.

LUISTEREN & ABONNEREN
NAAR PODCAST

DOWNLOAD MP3

TRANSCRIPT DOWNLOADEN