Vliegreizen met een handicap: uw rechten, best practices en suggesties
18 september 2018
LUISTEREN & ABONNEREN
OP ITUNES
DOWNLOAD MP3
DOWNLOAD PDF-TRANSCRIPT
Afschrift
GG deFiebre: 00:00:00 Hallo allemaal en welkom bij SRNA ask the expert podcast series. De podcast van vandaag is getiteld vliegreizen met een handicap, uw rechten best practices en suggesties. Mijn naam is GG deFiebre en ik zal deze podcast hosten. SRNA is een non-profitorganisatie die zich richt op ondersteuning, onderwijs en onderzoek naar zeldzame neuro-immuunziekten. U kunt meer over ons te weten komen op onze website op wearesrna.org. Deze podcast wordt opgenomen en zal beschikbaar worden gesteld op de SRNA-website om te downloaden en via iTunes. Als je tijdens het gesprek nog vragen hebt, kun je een bericht sturen via de chatoptie die beschikbaar is bij GotoWebinar. We willen de sponsor van de podcast van deze maand, Alexion, bedanken. Alexion is een wereldwijd biofarmaceutisch bedrijf dat zich richt op het dienen van patiënten met ernstige en zeldzame aandoeningen door middel van innovatie, ontwikkeling en commercialisering van levensveranderende therapeutische producten. Hun doel om medische doorbraken te bewerkstelligen waar die momenteel nog niet bestaan, wordt gedreven door de wetenschap dat het leven van mensen afhangt van hun werk.
GG deFiebre: 00:01:03 Voor de podcast van vandaag zijn we verheugd om vergezeld te worden door Anjali Forber-Pratt, Kimberly Beer en Bernadette Mauro. Anjali is assistent-professor bij de afdeling Human and Organizational Development van de Vanderbilt University. Haar onderzoeksagenda gebruikt een bijbehorend sociaal-ecologisch modelkader en kijkt naar kwesties rond identiteitsgelijkheid en empowerment door middel van methodologie voor individuen die op de een of andere manier anders zijn met een grote focus op handicaps. Ze voltooide haar studie aan de Universiteit van Illinois. Buiten de academie was Dr. Forber-Pratt ook lid van Team USA op de Paralympische Spelen van 2008 en 2012. Dr. Forber-Pratt kreeg als baby transversale myelitis. Dr. Fober-Pratt is co-auteur van een educatief kleurboek voor kinderen over sporten met een handicap, getiteld "Color Learn & Play: All About Sports for Athletes with Physical Disabilities". Kimberly Beer is directeur openbaar beleid voor de Christopher and Dana Reeve Foundation. Als directeur helpt Kimberly bij het bevorderen van Reeve's wetgevende en belangenbehartigingsagenda op Capitol Hill en bij federale agentschappen die zich richten op het vergroten van het bewustzijn over verlamming, het verhogen van de federale financiering voor het informatiecentrum voor verlamming en het waarborgen van toegang tot zorg voor degenen die door verlamming zijn getroffen.
GG deFiebre: 00:02:19 Kimberly behaalde een Bachelor of Arts in politiek en Spaans aan de Catholic University of America, een Master of Arts in Counseling Psychology aan de Argosy University's Professional School of Psychology en voltooide twee postdoctorale Certificate Programs aan de Johns Hopkins University in Clinical Community Counseling en Counseling Risicojongeren. Bernadette Mauro werkt voor de Christopher & Dana Reeve Foundation sinds de oprichting van het Paralysis Resource Center (PRC) in 2002. Bernadette geeft leiding aan de informatiespecialisten van de Reeve Foundation die de polsslag van de PRC vormen. Als directeur van informatie en bronnen voorzien zij en de informatiespecialisten in de behoeften van personen met verlamming, hun familieleden en hun verzorgers, en bieden ze individuele ondersteuning door hen te helpen bij het navigeren door de enorme hoeveelheid informatie en diensten die voor hen beschikbaar zijn. Bernadette leidt de ontwikkeling van de inhoud voor het voorlichtingsmateriaal voor patiënten van de VRC en de website, samen met het beheer van het leger- en veteranenprogramma en de adviesraad. Welkom en bedankt allemaal dat je vandaag bij ons bent gekomen.
Bernadette: 00:03:23 Ontzettend bedankt. We zijn opgewonden om hier te zijn.
GG deFiebre: 00:03:28 Bedankt. Dus om te beginnen, Anjali en Bernadette, kunnen jullie ons iets vertellen over jullie ervaringen met reizen per vliegtuig?
Anjali: 00:03:39 Absoluut. Ik zal ons op weg helpen. Dus, zoals gezegd, ik gebruik een handbewogen rolstoel, eh, vanwege myelitis transversa die ik kreeg toen ik een baby was. En ik reis veel, bijna een keer per week, en dit zowel in binnen- als buitenland. En om het in perspectief te plaatsen: ik heb dit jaar alleen al meer dan 75,000 mijl afgelegd en het is pas september.
GG deFiebre: 00:04:09 Wow dankjewel. En Bernadette?
Bernadette: 00:04:16 Ik heb de neiging om professioneel te reizen, van en naar conferenties. Ik heb gereisd met een dwarslaesie, zowel ambulant als nu met behulp van een elektrische rolstoel. Ik maak zo'n zes reizen per jaar en heb wisselende ervaringen. Eh, maar wat ik altijd doe als ik aan mijn reis begin, is de website van de luchtvaartmaatschappijen lezen en uitzoeken wat hun richtlijnen zijn voor iemand met een handicap, welke specifieke informatie ze van mij willen. En dan is mijn volgende stap om contact op te nemen met TSA om back-upondersteuning te bieden voor mijn reizen.
GG deFiebre: 00:04:58 Oke geweldig. Dank jullie beide. Het is duidelijk dat jullie allebei veel ervaring hebben met reizen, dus ik kijk ernaar uit om vandaag over deze kwesties te praten. Dus om te beginnen, kun je ons gewoon door het reisproces leiden. Dus je weet wel, van het kopen van een kaartje tot het einde van, je weet wel, uit het vliegtuig stappen en je koffers pakken en komen waar je heen moet. Anjali, vind je het erg om te beginnen?
Anjali: 00:05:23 Zeker. Blij om. Dus voor mij, wanneer ik mijn ticket boek, hangt het ervan af of ik rechtstreeks via de luchtvaartmaatschappij boek of dat ik via het reisbureau van mijn bedrijf moet boeken. Dus ik ga het hebben over beide processen, want voor volwassenen kan dat iets zijn dat eh, dat is belangrijk om op te merken, omdat het proces iets anders is. Dus als ik rechtstreeks via de luchtvaartmaatschappij boek, gebruik ik meestal rechtstreeks de website van de daadwerkelijke luchtvaartmaatschappij. Eh, en dat is vooral een persoonlijke keuze, omdat ik beter weet waar ik die informatie over handicaps kan vinden en hoe ik die informatie aan mijn dossier kan toevoegen. En helaas, soms met sites van derden zoals Travelocity en Orbitz en dat soort dingen, wordt die informatie, die van cruciaal belang is, soms niet overgedragen. Als, als u ervoor kiest om via deze te boeken, betekent dit alleen dat er die extra stap is dat u de luchtvaartmaatschappij ook rechtstreeks moet bellen. En terwijl door rechtstreeks via de website van de luchtvaartmaatschappij te boeken, de meeste grote luchtvaartmaatschappijen hen vervolgens triggeren om u te bellen of contact met u op te nemen om te verifiëren dat de informatie die u invoert, in termen van elk type speciale verzoeken, eh, zijn, spelen zich af. Dus voor mij geef ik aan dat ik met een handbewogen rolstoel reis, eh, en dan vragen ze of het een star frame is of een inklapbaar frame of een opvouwbaar frame. Ze hebben ook een optie als u met een elektrische rolstoel reist en ze specifieke vragen stellen over het type batterij, enzovoort.
Anjali: 00:06:58 Eh, en dan de volgende reeks vragen, het heeft te maken met of je al dan niet ambulant bent. En dus of je naar je stoel kunt lopen, of je een gangpadstoel nodig hebt, wat een gangpadstoel is een erg smalle, eh, rolstoel die je helaas niet zelf kunt voortbewegen. Het heeft vier zeer kleine wielen en is ontworpen om door het vliegtuig, het gangpad en eh te passen, en dus moeten ze dat bij de hand hebben als dat iets is dat je nodig hebt om naar je stoel. Um, ze stellen ook een vraag of je wel of niet trappen kunt beklimmen of afdalen voor het geval je een korte, kortere forensenvlucht maakt waar ze niet altijd jet-bruggen hebben. Bepaalde luchthavens staan erom bekend dat ze geen jet-bruggen hebben voor die kleine forensenvluchten. En dus moeten ze dat van tevoren weten, omdat ze in staat zijn om een hellingbaan en een liftsysteem te krijgen als ze weten dat, dat, dat nodig zou zijn.
Anjali: 00:07:59 En vanwege die vraag vragen ze meestal ook uw gewichtsbereik voor het geval u moet worden opgetild, als u niet in staat bent om zelf te verplaatsen. Dus dat zijn de, soort van, de grotere hoeveelheden vragen. Dan is er nog een reeks vragen die betrekking hebben op mij, omdat ik ook reis met een hulpdier, waar we het later over zullen hebben. Eh, dus ook via de website van die luchtvaartmaatschappij beantwoord ik al die vragen en ehm, en ga je gang en boek mijn ticket. Eh, en zoals ik al zei, de luchtvaartmaatschappij, als je boekt via de website van de luchtvaartmaatschappij, zal je vaak bellen of je kunt ze rechtstreeks bellen om al die informatie die je invoert te bevestigen, wat ik ten zeerste aanbeveel, ongeacht welke luchtvaartmaatschappij je bent vliegen en hoe vaak je ook vliegt, eh, en dat is gewoon om ervoor te zorgen dat alles soepel, soepel of zo soepel mogelijk verloopt zodra je, eh, zodra je reisdag eraan komt. Voor mij, als ik dan bij de luchthaven aankom, nogmaals, het is een soort van, het voelt als een gebroken record waar je dan opnieuw aan het herhalen bent, ervoor zorgend dat alles in je reservering is ingesteld en dat er specifieke codes voor iedereen zijn van die verschillende stukken, zoals een gangpadstoel of een rolstoel nodig hebben of iemand nodig hebben om u te helpen tot aan de vliegtuigdeur. Dat wordt gekoppeld aan uw reservering, dat u als passagier die codes niet ziet. Maar het is iets dat de agenten en iedereen die voor de luchtvaartmaatschappijen werkt, kan inloggen en zien. En dus zorg ik er altijd voor dat bij elk van die verschillende controleposten de ticketbalie, als ik bagage controleer, de gate-agent, als ik eenmaal door de beveiliging ben, voor de zekerheid, vooral als je een verbinding hebt. Eh, dan, um, en, en, uh, ik denk dat ik het ook kort zal hebben over het doorlopen van de beveiliging.
Anjali: 00:09:45 Eh, dus de regels veranderen voortdurend in termen van, eh, in termen van het passeren van luchthavenbeveiliging wanneer u met een handicap reist. Eh, en ik weet dat Bernadette wat meer gaat praten over een geweldig programma genaamd TSA Cares. Dus ik zal haar daar een beetje over laten praten. Maar voor mij, eh, omdat ik zo vaak reis als ik, heb ik wel wat TSA Precheck wordt genoemd, eh, wat als je een frequente reiziger met een handicap bent, ik het TSA precheck-programma ten zeerste aanbeveel. Um, wat dit betekent is dat je daadwerkelijk door de versnelde lijn kunt gaan, maar in plaats van elke keer dat je vliegt een volledig lichaam te krijgen, wat de regel is, eh, als je, als je geen TSA hebt Controleer vooraf of neem deel aan, in, deze, deze, deze alternatieve programma's, dat ze, dan doen ze een visuele controle van uw rolstoel, van eventuele handgrepen, het kussen, en ze, eh, ze, ze vegen uw handen, um , en dan ben je in staat om door te gaan.
Anjali: 00:10:48 Eh, en als ik dan bij de, uh, bij de gate kom, check ik weer in bij de agent en zorg ervoor dat alle, alle behoeften en alles in de reservering staat. Eh, je bent de eerste die aan boord gaat als je een handicap hebt, zolang ze maar van tevoren weten dat je er bent. Dus ik geef ze altijd graag een seintje dat ik er ben en laat ze weten waar ik zit te wachten om aan boord te gaan. En ze verifiëren de informatie. Een belangrijk ding om op te merken is dat de meeste luchthavens, zij, de luchtvaartmaatschappij zelf niet degenen zijn die daadwerkelijk de diensten verlenen om u te helpen bij het in- en uitstappen van het vliegtuig. Het is een contract, elke luchthaven contracteert met zijn eigen bureau. Dus nogmaals, je moet jezelf opnieuw uitleggen wanneer het gecontracteerde bedrijf, wanneer die vertegenwoordigers komen opdagen bij de poort van en, en meestal komen ze langs en vragen je als: “Oh, ben jij degene die de gangpadstoel nodig heeft? ”
Anjali: 00:11:45 En, en dan ik, en dan bevestig ik: “Ja, dat ben ik. Ik kan mezelf verplaatsen en dit is waar ik zal zitten” en, en dat alles. En als ik bij de deur van het vliegtuig sta, probeer ik zo proactief mogelijk te zijn. Dus jij krijgt een, ik krijg een gate claim ticket voor mijn rolstoel, zodat mijn rolstoel onder het vliegtuig wordt opgeborgen. Um, en het gate-claimticket betekent dat het bij de deur van het vliegtuig naar mij wordt gebracht. In sommige vliegtuigen is plaats voor een opvouwbare rolstoel of een kleinere rolstoel in de eerste klas, een grotere cabinekast. Eh, uh, voor mij gaat mijn stoel onder het vliegtuig, um, maar ik zou ervoor zorgen dat je alles meeneemt wat er vanaf zou kunnen komen. Dus zoals kussens, extra vulling, iets dergelijks, alles wat los zit dat je wilt opstijgen vanwege de manier waarop het wordt gehanteerd en onder het vliegtuig wordt geplaatst en je wilt niet dat er dingen verloren gaan of kapot gaan. Als er bepaalde dingen op je, op je rolstoel zijn die de moeite waard zijn om te beschermen, eh, weet je, dan kun je wat verstevigingen aanbrengen, zoals een zwembadnoedel of eh, wat, wat tape, dat soort dingen om te beschermen tegen krassen of mogelijke schade . En ik denk dat ik daar zal wachten en het aan Bernadette zal overhandigen om eventuele ontbrekende stukjes in te vullen die ze aan haar kant ervaart.
Bernadette: 00:13:12 Ik volg een proces dat erg lijkt op dat van Anjali, dus ik ga er snel op in. Ik vermijd het gebruik van boekingen door derden, en ik heb de luxe dat ik dat niet hoef te doen. Dus ik boek mijn vlucht rechtstreeks bij de luchtvaartmaatschappij. Ik heb de neiging om één specifieke luchtvaartmaatschappij te gebruiken omdat ik in een grote hub woon. Zo ben ik bekend met de luchtvaartmaatschappij en hun richtlijnen. Ik heb een frequent flyer-nummer, zodat als ik op reis ga, alles al aan mijn nummer is gekoppeld en al mijn specifieke behoeften zijn vervuld. Eh, dus ik markeer een rolstoelgebruiker, eh, elektrische rolstoel, lithium-ionbatterijen, want dat zet een heel ander, eh, gebied in gang dat je moet aanpakken. En ik krijg mijn kaartje. Een week voordat ik klaar ben om te vliegen, bel ik de luchtvaartmaatschappijen. Ik bevestig dat alles aanwezig is. Ik herhaal dat ik een gangpadstoel nodig heb. En als ik eenmaal aankom... En eigenlijk, nadat ik alles met de luchtvaartmaatschappijen heb gedaan voorafgaand aan mijn vlucht, binnen 72 uur na het vliegen, bel ik TSA Cares. Ik probeer het zo ver mogelijk van tevoren te doen, maar ze vragen wel om een telefoontje van 72 uur van tevoren. En TSA Cares kan uw vragen over vliegen beantwoorden, en alles wat specifiek is voor uw handicap, als u een visuele beperking heeft, als u een rolstoelgebruiker bent, als u slechthorend bent, eh, of slechthorend, zij kunnen de vragen beantwoorden hele reeks vragen. En ze zijn ook een plek om iemand te bellen en complimenten te geven die je redelijk goed heeft geholpen of om een klacht in te dienen zodat TSA het kan onderzoeken. Er is een 855-nummer voor TSA Cares, en het is 855-787-2227, en het federale relaisnummer is 711. En ze zijn open van 8:00 uur tot 11:00 uur Eastern. En dan op feestdagen van 9 tot 8 uur.
Bernadette: 00:15:33 En specifiek waar ik om vraag is een specialist in passagiersondersteuning. Ze zijn niet op elke luchthaven beschikbaar, maar ik doe altijd een verzoek zodat het gekoppeld is aan mijn ticketnummer en mijn vluchttijden. En als ik bij de TSA-lijn kom en ik heb geen specialist voor passagiersondersteuning ontmoet, dan heb ik gewoon om een supervisor gevraagd. En die supervisor, eh, leidt me door de TSA-lijn en helpt me met alle bezittingen die ik heb. Um, en ook, eh, de voordelen vaak als een vrouw, voor vrouwelijke assistentie is er een lange wachttijd. Dus, eh, als ik een specialist voor passagiersassistentie krijg, als het een vrouw is, kunnen ze het klopje geven. Als het mannen zijn, kunnen ze een andere vrouw achter de linies aflossen en dan, eh, zij, zij doen de, eh, veiligheidscontrole en dan kan ik er in een veel sneller tempo doorheen. Eh, het ook, als ik alleen op een luchthaven ben, dan helpt het me ervoor te zorgen dat ik mijn bezittingen niet verlies en dat ik mijn bezittingen niet uit het oog verlies omdat de specialist voor passagiersassistentie de verantwoordelijkheid voor hen op zich neemt .
Bernadette: 00:16:56 Eh, nadat ik door de beveiliging ben gekomen met instappen, volg ik dezelfde stappen. Bij elke stap herhaal ik dat ik een gangpadstoel nodig heb en dat ik mijn stoel zal behouden tot ik aan boord ga. Eh, dat mijn stoel weer onder boord gaat, onder het vliegtuig. Ik benadruk vanaf het moment dat ik mijn koffers incheck dat ik stuurbekrachtiging heb omdat lithium-ionen op een bepaalde manier moeten worden vervoerd. Eh, ik ga ook naar de website van de luchtvaartmaatschappij en ze hebben een formulier en dat formulier kan aan je stoel worden bevestigd, en je kunt het ook bij je dragen. Dus ik heb de neiging om twee kopieën te maken. Ik heb ze voor de hele rondreis ingevuld. En ik laat ze zien aan de poortagent en ik laat ze hem aan mijn stoel bevestigen, want het vertelt ze precies wat er op mijn stoel staat, wat ik meeneem aan boord en eh, hoe ze met mijn stoel moeten omgaan.
Bernadette: 00:18:01 Het nieuwe waar de luchtvaartmaatschappij om vraagt, is het gewicht van je stoel. Dus als u een elektrische rolstoel gebruikt, kunt u, als u uw serienummer controleert, online gaan en een basisschatting vinden van het gewicht van uw rolstoel. Nogmaals, manuele stoel, je kunt hetzelfde doen met het serienummer. Een van de dingen die ik heb ontdekt is erg belangrijk, en het versnelt dingen, is dat ik een nauwsluitende nylon tas heb die ik verwijder mijn armleuning, mijn zijbeschermers, mijn anti-tip, en ik trek alle onderdelen naar mijn stoel uit elkaar of laat me daarbij helpen door een medewerker van de luchtvaartmaatschappij. En dan worden ze in het vliegtuig geladen. Terwijl ik overstap naar de stoel aan het gangpad, laat ik ze mijn rolstoelkussen verwijderen en op mijn stoel plaatsen, zodat er tegen de tijd dat ik in het vliegtuig stap, geen gedoe meer is met mijn rolstoelkussen.
Bernadette: 00:19:04 Het versnelt alles en het maakt het veel gemakkelijker. Voor de lithium-ionbatterijen moeten ze worden verwijderd en in een speciale container worden gedaan, en ze moeten met een cent worden verwijderd. Dus ik heb altijd extra centen in mijn broekzak en eh, ik, de luchtvaartmaatschappij waarmee ik vlieg, laat de gate-agent je helpen aan boord, en dan hebben ze een externe aannemer die het andere deel doet. Dus ik geef mensen specifieke taken en ik zorg ervoor dat ze de aanwijzingen opvolgen. Ik geef ze uitleg hoe ik geholpen moet worden bij het overstappen en dat maakt het vlotter. Dus dat maakt dat deel ongeveer af.
Anjali: 00:20:01 En ik heb een paar dingen toe te voegen waar ik aan moest denken, terwijl Bernadette aan het praten was. Allereerst vergat ik te zeggen wat het kleine verschil is als ik zakenreizen boek, en dat is via mijn bedrijf. Het is de bedoeling dat we een specifiek reisbureau gebruiken en ik heb ervoor gepleit om ervoor te zorgen dat wanneer ik via mijn bedrijf boek, ik hetzelfde reisbureau krijg, zodat ik niet al mijn toegangsproblemen hoef te herhalen. Dus ze hebben nu veel van deze informatie die ik al aan de luchtvaartmaatschappijen verstrek als ik rechtstreeks via de luchtvaartmaatschappij zou boeken. Um, dus dat hebben ze al bij de hand voor mij en ik pleitte er alleen voor om ervoor te zorgen dat, eh, dat, dat was altijd de persoon, eh, die mijn, waar mijn boekingen doorheen worden geleid. Um, ten tweede, ik wilde zeggen dat voor individuen die mogelijk elektrische rolstoelgebruikers zijn, ik veel mensen een versie heb zien doen van precies wat Bernadette zei met zeer duidelijke aanwijzingen over hoe ze met de rolstoel moesten omgaan en, en, en ook enkele individuen gaan een stap verder in termen van het waarom.
Anjali: 00:20:56 Dus ik heb een vriend die me, eh, toestemming heeft gegeven om te lezen wat hij, wat hij op zijn stoel plaatst, elke keer dat hij vliegt. Um, die luidt: "Wees alstublieft uiterst voorzichtig met mijn rolstoel. Het is me dierbaar en zonder dat is mijn leven erg moeilijk. Ik reis om plezier te hebben en te leven en ik heb mijn stoel nodig om geweldig te zijn. Uw zorg en aandacht wordt op prijs gesteld. Als er calamiteiten of vragen zijn tijdens het landen of opstijgen, bel me dan onmiddellijk op (en hij vermeldt zijn nummer). Mijn stoel weegt ongeveer 300 pond. Gebruik meerdere mensen om de stoel op steile oppervlakken te verplaatsen om te voorkomen dat hij valt of van u wegrent. Op hol geslagen rolstoelen zijn het ergst. Volg de onderstaande aanwijzingen. Om te duwen...' en dan heeft hij heel duidelijke aanwijzingen die relevant zijn voor zijn specifieke stoel. “Zet hem in neutraal zodat je hem gemakkelijk kunt duwen door de hendel voor de stoel naast de linker wielbasis en achter de voetensteun omhoog te tillen. Twee, gebruik het stuur om van achteren te duwen of duw van voren door vanaf de stoel te duwen. Drie, als je klaar bent met het plaatsen waar je het wilt, duw je de hendel weer naar beneden. Om te tillen, als u de stoel in het ergste geval moet optillen, houd hem dan rechtop. Eén persoon kan vanaf de achterkant tillen, vanaf de onderkant van de stoel. Eén persoon kan vanaf de voorkant tillen, helemaal onderaan de stoel. Onder de voetsteun bevinden zich metalen handgrepen die gemakkelijk vast te houden zijn. Eén persoon aan elke kant kan de onderkant van de stoel optillen. Til altijd vanaf het onderstel van de stoel, nooit vanaf de zitting of voetensteun. Zet de stoel niet op zijn kant of ondersteboven, kantel de stoel niet naar voren of naar achteren, duw of trek de stoel vanaf de zijkant - hij gaat nergens heen, leg spullen op mijn stoel, probeer de stoel met de joystick te besturen. Bedankt. Ik waardeer jou."
Anjali: 00:22:30 Dus dat is een voorbeeld van een zeer gedetailleerd teken dat hij, zoals ik al zei, reist en op meerdere plaatsen op zijn stoel gaat zitten. Het andere waar ik op wilde wijzen is dat, eh, u bent niet, u hoeft niet te betalen voor, eh, medische apparaten of apparatuur. Dus als je die cinch-tas meeneemt waar Bernadette het over had met je, de onderdelen van je rolstoel, zoals de voetsteun en het kussen en dat soort dingen, dan wordt dat niet beschouwd als een tas die je zou inchecken voorwaarden voor het krijgen, betalen voor, eh, van de luchtvaartmaatschappijen, zolang het maar medische apparatuur of medische hulpmiddelen is. Eh, en tot slot wil ik nog toevoegen dat als je ambulant bent met behulp van een rollator of krukken of, of, of zelfs geen van beide, je nog steeds in aanmerking komt met een handicap om aan boord te gaan en jezelf te positioneren, moet dat is een nuttig, een nuttig onderdeel. Veel mensen doen dit graag, vooral uit onze gemeenschap vanwege vermoeidheid en wachten in de lange rij, en eh, je weet wel, op de steile jet-brug. Terwijl als u vooraf instapt, u een van de eersten bent die naar beneden gaat om plaats te nemen op uw stoel.
GG deFiebre: 00:23:43 Super goed. Dank je.
Bernadette: 00:23:47 Ik kan er ook heel snel aan toevoegen dat ik de persoon vraag die mijn stoel in het vliegtuig gaat laden om naar boven te komen en kort met me te praten. Ik heb mijn stoel een aantal keer beschadigd en ik heb gemerkt dat dit het beste afschrikmiddel is. Ik heb ze laten weten dat mijn stoel mijn benen zijn en dat het ongelooflijk belangrijk is dat hij heel is aangekomen. Het andere dat ik heb toegevoegd en dat meerdere schade tijdens mijn laatste paar reizen heeft voorkomen, is dat ik de rugleuning van mijn rolstoel neerklap, de rest van mijn leven stijf, maar ik gebruik een bungeekoord en dat houdt de rugleuning op zijn plaats. Het voorkomt dat de persoon die mijn stoel in het vliegtuig stapt, deze opent en dingen verplaatst. Ik heb ze per ongeluk de rugleuning laten verwijderen en vervolgens niet meer terug op zijn plaats. Ik heb ze laten proberen wielen te verwijderen, en toen ik in de stoel stapte en begon te rijden, viel het wiel van me af. Dus door met ze te praten en heel duidelijk te maken dat mijn stoel rechtop moet blijven staan, hij kan niet aan de kant, op de wieltjes. Ik heb extra schade aan mijn stoel voorkomen. Dus dat is een klein sleutelstuk en ik spreek altijd mijn dankbaarheid uit en ik ben hoffelijk als ik met ze praat en ze zijn altijd erg respectvol.
GG deFiebre: 00:25:17 Dat zijn allemaal geweldige aanwijzingen. Ook, gewoon om toe te voegen met de elektrische rolstoel, Anjali, heel erg bedankt voor het lezen van, je weet wel, die gedetailleerde notitie. Als ik met een elektrische rolstoel heb gereisd, heb ik tags aangebracht op de plaatsen waar ik wil dat ze de stoel optillen, omdat, zoals je hebt opgemerkt, Anjali de stoel kan verknoeien door hem van de stoel op te tillen. Dus ik heb, ik heb dat ook gedaan. En ik heb ook noppenfolie om het joystickgebied gewikkeld, zodat, weet je, en vervolgens de stroom verwijderd zodat ze niet kunnen inschakelen in het midden van het vliegtuig. Maar ja, heel erg bedankt allebei. Het was echt gedetailleerd en we stellen het zeer op prijs. En dan in termen van, alleen maar, weet je, uit het vliegtuig stappen, zou je het erg vinden om een beetje te praten over, weet je, hoe het is? Is het dezelfde soort situatie als opstappen?
Anjali: 00:26:07 Het is dus bijna hetzelfde, maar dan omgekeerd. Dus je bent de eerste in het vliegtuig als het tijd is om te vertrekken, maar je bent de laatste die uit het vliegtuig stapt als het tijd is om uit te stappen, zo werkt dat ongeveer. Dus ze laten je wachten tot alle anderen zijn uitgestapt en dan krijgen ze dezelfde speciale assistentie waar je eerder om had gevraagd. Ik heb de neiging om de stewardess eraan te herinneren als we ons klaarmaken om te landen, vooral als ik een verbinding heb of iets dergelijks. Um, zodat er een herinnering voor hen is dat zij, dat zij een persoon aan boord hebben die een gangpadstoel nodig heeft en zo. Um, dus dat is, dat is echt het, voor mij, het enige grootste, grootste verschil. Als je het nodig hebt, zullen ze je ook begeleiden van de, als je een verbinding hebt, van die verbindingspoort naar je volgende poort, mocht dat iets zijn dat nuttig zou zijn bij het beheren van je, je, eh, je koffers of nodig hebt , hulp nodig hebben om door het vliegveld te worden geduwd of iets dergelijks. Dat is niet iets waar ik van profiteer, maar dat is iets dat u kunt aanvragen.
Bernadette: 00:27:15 Wat ik daaraan zou toevoegen, omdat mijn stoel uit elkaar is gehaald en de stuurbekrachtiging is verwijderd, vraag ik iemand om me door te duwen en ons te helpen door te gaan naar de volgende vlucht als ik een krappe aansluitende vlucht heb. Ik heb maar liefst 45 minuten tijd gehad. En als je als laatste uitstapt en niet helemaal zeker weet waar je heen gaat, heeft het gewoon geen zin om mijn stoel weer in elkaar te zetten en weer uit elkaar te halen als ik mijn bestemming van de volgende poort bereik. Dus ik heb om hulp gevraagd in die situaties. Het andere is dat wanneer ik uitstap, het is gewoon omgekeerd, maar nogmaals, ik zal mensen heel duidelijk aanwijzen en vragen om me te helpen bij het weer in elkaar zetten van mijn stoel, eh, in plaats van hem uit elkaar te halen. Ik kan veel van de stukken heel gemakkelijk uit elkaar halen, maar het weer in elkaar zetten is moeilijker. Dus ik geef ze gewoon de stukken. Ik blijf in de gangstoel. Het andere dat ik ben gaan vragen, is dat ze mensen niet toestaan de loopbrug af te komen totdat ik uit de gangpadstoel ben gestapt en weer in mijn rolstoel zit. Ik heb dat een paar keer meegemaakt en eh, ik vind het gevaarlijk omdat ik, ik sta midden op de loopbrug en ik vraag ze om te stoppen of om mensen niet binnen te laten en vroeg aan boord te gaan tot ik zit in mijn rolstoel.
GG deFiebre: 00:28:58 Bedankt. En, Anjali, vind je het erg om een beetje te praten over, ik weet dat je zei dat je met een hulpdier reist. Vind je het erg om iets te vertellen over je ervaring daarmee en eventuele tips of aanwijzingen die je hebt?
Anjali: 00:29:09 Absoluut. Ik zal proberen het kort te houden, want dat zou een heel onderwerp op zich kunnen zijn. Um, maar ik reis wel met een hulpdier. Zijn naam is Kolton en op sociale media heeft hij liefkozend de hashtag KingKolton. En hij kan me helpen met mobiliteit en zo dingen oppakken die ik laat vallen en kan me helpen door het vliegveld te trekken en zo, dat soort dingen. Eh, en er zijn veel veranderingen aan de gang met het beleid van luchtvaartmaatschappijen, evenals ehm, in afwachting van wijzigingen met de Air Carrier Access Act waarvan ik weet dat Kim er zo over zal praten. In termen van reizen met een hulphond, is er in principe dezelfde manier waarop u pleit voor alle verschillende stukken, eh, over uw mobiliteitsbehoeften en uw toegang in en uit het vliegtuig, ik moet ook pleiten voor Kolton. En dus, eh, een deel daarvan houdt in dat ze ervoor moeten zorgen dat ze van tevoren weten dat ik met een hulphond reis. Ze mogen vragen welke vaardigheden hij getraind heeft om mij te helpen. Ze zijn niet in staat om details te vragen over uw diagnose of uw, de, uw werkelijke handicap zelf. Eh, en dat zijn ze, ze vragen ook het gewicht van de hond en dat is belangrijk in termen van gewicht en balans, dat gewicht en balans voor het vliegtuig. Dus ik geef die informatie van tevoren.
Anjali: 00:30:32 In termen van, eh, van enkele andere overwegingen. Eh, ik heb de neiging om op te zoeken of, en ik houd een lijst bij in mijn telefoon, van luchthavens die opvanggebieden voor huisdieren of hulpdieren hebben binnen de luchthaven buiten de beveiliging van de luchthaven. Vroeger moest je echt het vliegveld verlaten om je hond te laten plassen. Um, er zijn enkele wetswijzigingen geweest die zijn, eh, dat luchthavens die, ik denk dat het meer dan 10,000 passagiers per dag bedienen, verplicht zijn om een binnenopvanggebied te hebben, eh, na de veiligheidscontrole. Nog niet alle luchthavens voldoen hieraan, maar er komen er steeds meer bij. Eh, en dat helpt me dus om mijn reis te plannen. Er zijn bijvoorbeeld bepaalde luchthavens waar ik graag verbindingen via heb, omdat er meerdere, eh, opvanggebieden zijn. Dus afhankelijk van bij welke poort ik ben, waar ik overstap, eh, ik weet dat ik al weet waar ze zijn en, en, eh, en dat soort dingen.
Anjali: 00:31:23 Um, de regels in termen van in het vliegtuig zijn dat uw hond aan het werk is en dus op dezelfde manier waarop u, u bent, het dienstdier geen interactie heeft met mensen om hen heen, geldt hetzelfde in het vliegtuig. Hij is getraind om onder de stoel voor me te kruipen en hij mag de ruimte van andere mensen niet binnendringen. Eh, daar zijn we zelden problemen mee tegengekomen. Eh, hoewel we afgelopen weekend een probleem hadden waarbij er een ander persoon met een hond aan boord was, op de vlucht en er enige verwarring was over de vraag of het een hulphond was of een dier met emotionele steun of een huisdier. Um, er was allerlei verwarring en de luchtvaartmedewerkers waren bezorgd dat mijn hond het niet goed zou vinden om in de buurt van andere honden te zijn, wat ik ze toen uitlegde nee, alsof hij een getraind hulpdier is, hij is in orde, weet je, en, en dat alles. Dus nogmaals, het was gewoon de tijd nemen om te proberen te onderwijzen en om, eh, de situatie te doorstaan. Hopelijk dekt dat genoeg.
GG deFiebre: 00:32:27 Ja, dat was heel nuttig. Bedankt. Eh, en voor onze volgende vraag, Eh, Bernadette, heb je tips om doorligwonden in het vliegtuig te voorkomen?
Bernadette: 00:32:41 Wat ik doe als ik in het vliegtuig zit, is in de eerste plaats dat ik ervoor zorg dat mijn rolstoelkussen op mijn stoel wordt gelegd. En ik controleer nogmaals of het goed zit, eh, zodat de voorkant naar voren is gericht en niet omgekeerd. En tijdens de vlucht, eh, ik, doe ik drukverschuivingen. Ik zal, weet je, voorover leunen, ik zal naar rechts leunen, ik zal naar links leunen en ik probeer het regelmatig te doen. Eh, de lange vluchten zijn moeilijk, ehm, want als je in slaap valt, doe je duidelijk je drukverschuivingen niet. Uh, dus ik gebruik mijn telefoon met de timer om ervoor te zorgen dat ik mezelf eraan herinner en dat hij op gezette tijden afgaat. En het is door trilling zodat ik weet dat het er is, maar niemand anders stoort. Dus eh, dat is een proces dat ik doe, en alleen voor de veiligheid. Ik heb een timer ingesteld om eraan te herinneren dat als ik in slaap val, hij me wakker maakt en verschuift.
Anjali: 00:34:03 Eén ding om toe te voegen, en mijn proces is redelijk vergelijkbaar wat betreft ervoor zorgen dat ik drukontlastingen doe. Een ding dat me is opgevallen, en ik heb er gelukkig maar één gehad, had maar één decubitusplek van eerder vliegen, maar het was niet op de manier waarop je per se had verwacht. Um, dus in bulkhead-stoelen, die soms meer naar de voorkant van het vliegtuig zijn en je hebt meestal geen ruimte, je hebt meestal geen stoel voor je om spullen neer te zetten. Dus het is net als die muur. Dus omdat er een soort muur in het vliegtuig zit, is het veiligheidsgordelmechanisme een beetje anders, net als de armleuningen. Dus in plaats van armleuningen die omhoog gaan en zo, is het een stijvere, stevigere stoel aan weerszijden van je heupen en de veiligheidsgordel zelf is, is een beetje groter omdat hij een soort, eh, ik denk dat het jouw , uw, um, uh, voor veiligheidsmechanisme als er een ongeluk zou gebeuren. En wat mij overkwam, was dat ik uiteindelijk een decubitusplek aan de zijkant van mijn been kreeg van die grotere veiligheidsgordel. Eh, en het was een lange vlucht, uh, dat, uh, dat, uh, erg vergelijkbaar met wat Bernadette beschreef, ik realiseerde me niet dat het gebeurde. Ik deed mijn andere drukontlastingen, maar realiseerde me gewoon niet dat, dat, dat, dat, dat, dat mechanisme tegen die vaste kant een probleem veroorzaakte. Dus gewoon iets om naar uit te kijken.
GG deFiebre: 00:35:30 Juist, juist. Dat is goed om te weten.
Bernadette: 00:35:35 Wat ik ook heel kort zou willen toevoegen, is dat ik veel aandacht besteed aan wat ik ga dragen als ik vlieg. Ik draag misschien overdag een spijkerbroek thuis of wanneer ik daar meer gelegenheid toe heb, om te verschuiven en te bewegen. Maar als ik vlieg, zorg ik ervoor dat ik iets draag zonder zakken, vooral achterin, zodat ik geen extra druk heb die het moeilijk maakt.
GG deFiebre: 00:36:11 Ja, dat is ook een goede tip. Dus toen ik weer begon te reizen nadat ik een rolstoel moest gebruiken, wist ik niet zeker hoe ik dit zou doen. Eh, dus wat gebeurt er als je de badkamer moet gebruiken als je in het vliegtuig zit en je niet kunt opstaan of als je problemen hebt met bewegen?
Anjali: 00:36:30 Eh, ik kan beginnen. Eh, dus het, mijn antwoord hierop zal variëren op basis van of je een man bent versus of je een meisje bent en ook of het een kortere binnenlandse vlucht is versus een langere vlucht of een internationale vlucht. Dus om te beginnen, als je een man bent die katheteriseert, eh, ik ben zeker getuige geweest van veel teamgenoten en vrienden van mij die net om een van de luchthavendekens hebben gevraagd en ze zullen in een fles drinken daar op hun stoel. En daar ben ik altijd erg jaloers op, want dat is niet iets dat ik als meisje in mijn, in mijn stoel kan doen. En er zijn ook een paar jongens die zich daar misschien niet prettig bij voelen. Dus gewoon, gooi die daar gewoon weg. Eh, in termen van een kortere vlucht, is er helaas niet echt iets dat, eh, normaal gesproken kan worden gedaan als u, als u niet ambulant bent, op de vlucht zit.
Anjali: 00:37:26 En in ernstige noodsituaties ben ik, eh, ik ben zelfs naar de badkamer gekropen, eh, in dat soort situaties. Daar zullen soms personen waarvan ik weet dat ze om die reden reizen met, eh, met een Foley-cath of een beenzak voor vluchten. Um, ik probeer mijn toiletbezoekschema rond, eh, rond mijn vluchten te plannen, en er dus voor te zorgen dat ik vlak voordat ik aan boord ga, en probeer ervoor te zorgen dat ik een verbinding heb die lang genoeg is om te kunnen, om stop eerder bij het toilet, voordat ik aan boord van mijn volgende vlucht ga. Kim, ik moet je uitstellen omdat ik me niet kan herinneren hoe lang de vlucht moet duren voordat ze een gangpadstoel aan boord moeten hebben. Ik wil zeggen dat het vluchten zijn van meer dan vier uur, maar daar ben ik niet zeker van. Weet jij het toevallig?
Kim Beer: 00:38:23 Welnu, ik kan je vertellen dat de Air Carrier Access Act, waar ik het straks over zal hebben, vereist dat één toilet op elk vliegtuig met twee gangpaden toegankelijk moet zijn voor een passagier die een rolstoel aan boord gebruikt. Dus ik denk niet dat de tijd eigenlijk relevant is. Het probleem is bij vliegtuigen met één gangpad dat ze geen toegankelijke, eh, toiletten hebben en dat hoeft ook niet, de luchtvaartmaatschappij hoeft geen toegankelijke toiletten te bieden voor vliegtuigen met één gangpad, wat de meerderheid is van commerciële luchtvaartmaatschappijen. En ik ben er zeker van dat wat je beschrijft, in jouw ervaring, zo afschuwelijk is. En een organisatie, Paralyzed Veterans of America, heeft een rechtszaak aangespannen tegen het Department of Transportation voor het uitstellen van de regelgeving die zou verbeteren en eisen dat vliegtuigen met één gangpad een toegankelijk toilet hebben. En dus bevinden ze zich momenteel in de beginfase van een rechtszaak met het ministerie van Transport. Dit zijn dus gebieden waarop belangenorganisaties dit proberen te verbeteren. En dat heb ik niet, ik heb er een gehoord, maar honderden, ik heb honderden verhalen gelezen waar Anjali net over sprak, kruipend om het toilet te gebruiken. De vernedering van vliegen zou niet, zou moeten... Ik bedoel de waardigheid, iedereen zou de waardigheid moeten hebben om te vliegen en een toilet te gebruiken. Dus dit is iets dat we zeer serieus nemen en eh, en er zijn manieren waarop u uw klachten kunt indienen bij het ministerie van Transport, vooral over reizen en het gebruik van toiletten. Hoop dat dat helpt.
Anjali: 00:39:52 Ja. Ja, en ik denk dat dat logisch is, en terwijl de meeste, denk ik, de langere vluchten de neiging hebben om dat te zijn, dat vliegtuig met twee gangpaden. Dus ik denk dat je gelijk hebt, dat doet het niet, het heeft niet te maken met de lengte van de vlucht, maar met het type vliegtuig dat wordt gebruikt. Eh, maar met internationale vluchten zijn het over het algemeen twee, eh, twee gangpadvliegtuigen. En dus pleit ik er van tevoren voor om er zeker van te zijn, en ik wil, zoals persoonlijk met mijn eigen ogen, zien dat die gangpadstoel de gangpadstoel aan boord is, omdat hij een beetje anders is dan de gangpadstoel stoel die u gebruikt, eh, die u meestal gebruikt in de Verenigde Staten om in en uit het vliegtuig te stappen. En dus, eh, gewoon leuk, dus eigenlijk is het een, het is een opvouwbare versie van een gangpadstoel en het is een slingerstoel in plaats van een hardere stoel. Dus, eh, het maakt de overdracht een beetje anders dan wat je misschien gewend bent, enzovoort. Um, maar ik zorg er graag voor dat ik er fysiek naar kijk en dat ik weet dat er een plan is waarbij elke stewardess in dat vliegtuig weet dat als ik naar het toilet moet, dat ik dat ga doen moet dat gebruiken.
Bernadette: 00:41:04 Als ik snel zou kunnen toevoegen, is een van de overwegingen dat je als eerste aan bent, als laatste af, en dat je rekening moet houden met het weer. Het kan dus zijn dat u vertraging oploopt in uw vliegtuig. Dus altijd is mijn advies om jezelf veel extra tijd te gunnen. Ik heb de neiging om bijna twee uur extra op te vullen.
GG deFiebre: 00:41:35 Ontzettend bedankt. Dat is een goed advies. Um, dus, uh, er is vaak de zorg dat een luchtvaartmaatschappij een rolstoel zou kunnen beschadigen. Eh, wat gebeurt er als uw rolstoel wordt beschadigd door de luchtvaartmaatschappij? Anjali?
Anjali: 00:41:55 Zeker. U wilt dus eerst en vooral een visuele controle en een inspectie van uw stoel doen voordat u de luchthaven verlaat. Dus dat is waarschijnlijk het belangrijkste dat je niet wilt wachten tot je terug bent in het hotel of thuis of wat dan ook om dat een keer te doen, want er zijn, er is papierwerk en dingen die moeten worden gedaan ingevuld terwijl u nog op het terrein bent. Eh, je doet niet... Dus als, als je afkomstig bent, zeg dat ik in Nashville woon, dus als ik hier in Nashville kom en ik vlieg, ik vlieg naar DC en ik vlieg door Charlotte, um, als de er gebeurt schade van Nashville tot Charlotte, in dat voorbeeld mag je wachten tot je in DC bent. Dus naar je eindbestemming en het dan doen, zodat je het niet noodzakelijkerwijs daar in Charlotte hoeft in te vullen, maar het is zolang het binnen is, binnen dat, die unieke reis waar je op bent, dat je ben het papierwerk aan het invullen. Meestal ging u dus naar de luchtvaartmaatschappij waarmee u reisde en legde u hen uit dat uw rolstoel beschadigd was en dat u een claim moest indienen. Um, en um, en dus vul je het in en maak je foto's die erg lijken op wanneer je een auto-ongeluk krijgt en je moet het invullen met je, vul die informatie in bij je verzekeringsmaatschappij. Het lijkt erg op het documenteren van de schade en wat er is gebeurd, eh, op uw, op uw rolstoel. Um, ze, ze zijn dan, ze sturen dan een regelaar als het meer dan een bepaald bedrag in dollars is en zo. Um, en, en zij, u komt in aanmerking om, eh, een huurtype van een situatie te krijgen of, of, um, of, uh, extra uitrusting, hoewel dat een, dat is een proces dat niet altijd gaan zoals het hoort te gaan, om zo te zeggen.
Anjali: 00:43:43 Um, en, en dus is het beste wat je kunt doen, zo goed mogelijk een pleitbezorger te zijn. En ik zou ook willen zeggen, naast het melden bij de luchtvaartmaatschappij zelf, eh, ik zou iedereen die dat soort problemen of problemen met deze processen ervaart, willen aanmoedigen om ook een klacht over vliegreizen in te dienen bij het Amerikaanse ministerie van Transport. En de reden om het in te vullen, ook al is de luchtvaartmaatschappij degene die uiteindelijk verantwoordelijk is voor die schade, is dat het Amerikaanse ministerie van, neem me niet kwalijk, het Amerikaanse ministerie van Transport dit soort informatie daadwerkelijk bijhoudt en de enige manier om echt te helpen om aan te dringen op verbeteringen van het beleid en enkele van de dingen waar Kim het over had, is om te kunnen laten zien dat er mensen met een handicap zijn die reizen die deze problemen ervaren, zoals beschadigde rolstoelen. En als het dus niet wordt gemeld, wordt het verkeerd geïnterpreteerd als het feit dat dit niet gebeurt. En dat is dus het belang van indienen op beide plaatsen via het Amerikaanse ministerie van Transport en via de luchtvaartmaatschappij.
GG deFiebre: 00:44:46 Geweldig. Bedankt. Bernadette, heb je iets toe te voegen? Of Kim?
Bernadette: 00:44:52 Ik kan hieraan toevoegen dat ik schade aan mijn stoel heb gehad. en ik heb de luchtvaartmaatschappij als zeer ontvankelijk ervaren. Ik heb onmiddellijk een klacht ingediend en in bijna alle gevallen, voordat ik zelfs maar van het vliegveld naar mijn bestemming was, werd ik gebeld door het bedrijf dat verantwoordelijk is voor de reparatie en probeerde een afspraak te maken. Dus, eh, het is een van die ongelukkige onderdelen van reizen, maar nogmaals, zoals ik heb aangegeven, als je leert hoe je je stoel kunt stroomlijnen en je de mensen instrueert die erin en uitstappen, evenals, eh, voor mij , de grootste verandering is het gebruik van het bungee-koord om de rugleuning naar beneden te houden. Dat heeft het grootste deel van de schade geëlimineerd, en alle schade die ik heb gehad was klein en cosmetisch, eh, en die heb ik gewoon losgelaten. Maar het heeft voorkomen dat de rugleuningen van mijn stoel kapot gingen en dat soort dingen. Volg dus zeker het proces. Wees duidelijk over uw rechten. Je moet ervoor zorgen dat ze, ik heb ze laten proberen te registreren als een verloren tas en je moet benadrukken dat het zo is - omdat er een afzonderlijke claim is voor beschadigde medische apparatuur, en je zorgt ervoor dat ze het formulier op de juiste manier indienen. Onderteken het pas als u het formulier volledig heeft gelezen. Ontbreekt er iets waarvan u denkt dat het belangrijk is, voeg het dan toe.
GG deFiebre: 00:46:44 Bedankt. Ik denk dat we het voor nu even aan Kim kunnen overdragen, aangezien we het hebben over een deel van deze wetgevende, weet je, de rechten die je hebt als je vliegt. Kunnen we het even aan Kim overlaten om te praten over de wetten en dingen die eraan komen?
Kim Beer: 00:47:00 Zeker. Ik was iets meer dan anderhalf jaar bij de Foundation en ik wist niet dat de American with Disabilities Act, de ADA, niet van toepassing is op commerciële vliegreizen in de Verenigde Staten. In feite werd in 1986 een wet aangenomen, de Air Carrier Access Act, ook wel bekend als de ACAA. We houden van afkortingen hier in Washington. Deze wet is aangenomen om het voor luchtvaartmaatschappijen onwettig te maken passagiers te discrimineren vanwege hun handicap. En het Department of Transportation, waar we het de hele podcast over hebben gehad, is verantwoordelijk voor de handhaving van de ACAA, die van toepassing is op alle vluchten van, naar of binnen de Verenigde Staten. Luchtvaartmaatschappijen zijn verplicht om passagiers met een handicap vele soorten assistentie te bieden, waarvan Anjali en Bernadette het vaak hadden, waaronder rolstoel, andere begeleide assistentie om aan boord van het vliegtuig te komen of over te stappen op een andere vlucht. Hulp bij het voeden van accommodatie die voldoet aan de handicapgerelateerde behoeften van passagiers en hulp bij het laden en opbergen van hulpmiddelen. En zoals ze hebben gezegd, en ik weet zeker dat jullie allemaal hebben ervaren, dat degenen die luisteren, dit niet altijd gaat zoals het zou moeten. En zoals Anjali al eerder zei, tijdens het indienen van uw klachten bij het ministerie van Transport, werden er vorig jaar alleen al meer dan 30,000 ingediend. Als gevolg hiervan hebben verschillende senatoren wetgeving ingevoerd, de Air Carrier Access Amendments Act, om vliegreizen voor mensen met een handicap te verbeteren. En dus zouden die amendementen momenteel een zeer specifieke Bill of Rights voor passagiers opleveren. Het zou de handhaving versterken door, zoals ik al zei, de bescherming van de rechten van passagiers met een handicap en het privérecht van actie op te nemen. Het zou ervoor zorgen dat vliegtuigen worden ontworpen om mensen met een handicap te huisvesten en dat luchtvaartmaatschappijen voldoen aan toegankelijkheidsnormen, waaronder veilig en effectief in- en uitstappen, visueel toegankelijke aankondigingen en betere opbergmogelijkheden voor hulpmiddelen. Het zou de toegang tot zitplaatsen verbeteren en het zou hiaten in de dienstverlening en vliegreizen voor passagiers met een handicap dichten. Dus momenteel wordt een ander stuk wetgeving dat toezicht houdt op de federale luchtvaart de FAA Reauthorization Act genoemd, en die momenteel alle reizen in de Verenigde Staten financiert. En dat loopt eind van de maand af. Er wordt momenteel gedebatteerd over de amendementen waar ik het zojuist over had en die de senatoren hebben ingevoerd om vliegreizen te verbeteren, om te worden opgenomen in de herautorisatie van de FAA, en momenteel heeft het Congres ongeveer zeven wetgevingsdagen als ik goed tel om ervoor te zorgen dat de FAA-financiering doorgaat . En dus werken we samen met veel belangengroepen om ervoor te zorgen dat deze, deze verbeteringen worden opgenomen in de FAA.
GG deFiebre: 00:50:12 Dat zou geweldig zijn, dank je.
Kim Beer: 00:50:15 Zeker.
Anjali: 00:50:17 Een ding om daaraan toe te voegen is dat er via het Amerikaanse ministerie van Transport ook een gratis hotline is voor luchtreizigers met een handicap. Dus als je problemen ondervindt of een vraag hebt over je rechten, eh, of, of van directe aard, eh, er is, er is een gratis nummer, dat zal ik hier zeggen, maar dan zorgen we er ook voor dat het wordt geplaatst bij deze podcast. Dus dat nummer dat ik in mijn telefoon bewaar in geval van nood is 1-800-778-4838, en dat is het spraaknummer. Um, en ze zijn ook een geweldige hulpbron. En verder, op dezelfde website van het Amerikaanse ministerie van Transport, daar hebben ze ook het DOT-klachtenformulier voor vliegreizen waar ik het over had, dat losstaat van een klachtenformulier dat rechtstreeks naar een luchtvaartmaatschappij zou gaan.
Kim Beer: 00:51:17 Dit is Kim. Ik denk dat Anjali en Bernadette hiernaar hebben verwezen, en mijn excuses als je er al over hebt gesproken. De klachtenfunctionaris, de CRO? Hebben jullie het daar allemaal over gehad?
Anjali: 00:51:23 Nee, ga je gang.
Kim Beer: 00:51:26 Nou, je hebt er waarschijnlijk persoonlijke ervaring mee gehad. Maar alle luchtvaartmaatschappijen zijn verplicht om onmiddellijk een CRO beschikbaar te hebben, zelfs per telefoon, om meningsverschillen op te lossen als u van mening bent dat uw rechten niet correct worden gehandhaafd of als u daar een vraag over heeft. En u hebt het recht om te praten met een CRO die bevoegd is om deze klachten namens de luchtvaartmaatschappijen op te lossen. Ik weet niet of Anjali of Bernadette daar specifieke ervaring mee hebben, maar ik wilde er zeker van zijn dat degenen die luisteren, weten dat dat ook hun recht is.
GG deFiebre: 00:51:55 Geweldig bedankt. Dit zijn echt geweldige bronnen om bij de hand te hebben tijdens het reizen. Terugkomend op een meer specifieke vraag van onze gemeenschap - we hadden iemand die vroeg, weet je, ze kregen de diagnose NMOSD en ze willen internationaal gaan reizen en ze kregen het advies om namen en contactgegevens te zoeken van experts daarbinnen, weet je, die patiënten met NMO zien op de plaatsen die ze willen bezoeken. Um, dus een, hoe komt iemand de lokale experts te weten en dan weet je het, of is het gewoon beter om bij binnenlandse reizen te blijven? Anjali?
Anjali: 00:52:38 Ja. Dus allereerst zou ik zeggen, kijk eens naar enkele van de geweldige bronnen van SRNA om een dokter te vinden, en GG zou je misschien kunnen, om, om ons te verwijzen naar specifiek waar op de site dat is. Eh, maar we doen heel goed werk door een lijst bij te houden van dokters die gespecialiseerd zijn in deze zeldzame aandoeningen. Um, en, en dat is een wereldwijde database, eh, die SRNA bijhoudt. Um, en dus dat zou een stuk zijn dat ik zou zeggen in termen van hoe iemand te vinden. Eh, ik zou ook willen zeggen dat ik, specifiek met internationale reizen, de neiging heb om te vinden dat het altijd een goed idee is, vooral als ik ergens heen ga dat een beetje verder weg is, heb ik de neiging om mijn te geven, of het nu mijn transversale myelitis-dokter is of mijn eerstelijnsarts, een waarschuwing dat, hé, ik ga in Zambia zijn en hopelijk is er geen probleem, maar als het zo is, wil ik dat je weet dat ik het land uit ga en dat Ik heb misschien wat hulp nodig, mocht er iets tussen komen. Dus ik heb meer geluk gehad door gebruik te maken van mijn contacten met de doktoren waarmee ik een relatie heb en ze te waarschuwen dat hey, ik ga in deze situatie zitten en laten we hopen dat we daar geen gebruik van hoeven te maken bron. Maar dat is meer mijn benadering geweest in plaats van constant een dokter te zoeken op sommige van deze plaatsen waar ik ga en ik denk dat een deel daarvan komt omdat ik net zoveel reis als ik.
GG deFiebre: 00:53:58 Rechts. Rechts. En weet je, bedankt, Anjali, voor het wijzen op het Medical Professional Network op de SRNA-website. Ik zou ook in het algemeen zeggen, weet je, als je ergens bent en je hebt echt hulp nodig om het te vinden, dan is een centrum voor multiple sclerose meestal ook een goede keuze. Maar in contact staan met je huisarts of je plaatselijke dokters thuis om hen te laten weten dat je op reis bent en ook hun advies te krijgen voor als er iets nodig is, weet je, als je op reis bent, als je een extra recept nodig hebt, weet je, meer medicatie of iets dat ook altijd een goed idee is.
Anjali: 00:54:31 En ook in het bijzonder gerelateerd aan internationale reizen, sommige landen omdat de, veel van de regels waar Kimberly het over had in termen van de Air Carrier Access Act, eh, sommige hiervan zijn niet van toepassing in bepaalde andere landen . En dus eisen sommige internationale luchtvaartmaatschappijen dat je een brief hebt van, ondertekend door je arts, waarin staat dat je medisch stabiel bent en toestemming hebt om te vliegen. Dus ik, dus nogmaals, dit is alleen als ik internationaal ga. Dat is de andere reden waarom ik ook de neiging heb om mijn dokter op de hoogte te stellen, omdat ik ze al om die brief ga vragen, voor het geval ik die nodig heb. Um, en, en mij is gevraagd om het te presenteren voor, eh, maar, maar vaak is het meer mijn eigen zekerheid om die brief te hebben. En dan weet ik ook dat als er zich een probleem voordoet, ze al documentatie hebben waaruit blijkt dat ze wisten dat ik op reis was.
GG deFiebre: 00:55:22 Juist, juist. Goed advies ook. En dan hebben we nog maar een paar minuten. Eh, dat deed ik, weet je, we hebben het een beetje gehad over luchtvaartmaatschappijen die rolstoelen beschadigen. We hadden het er niet over dat ze hun rolstoel kwijtraakten. Ik bedoel, dit is mij onlangs persoonlijk overkomen, toen mijn rolstoel meer dan een uur verloren was op het vliegveld. En ik heb gehoord dat dit met andere mensen is gebeurd, of het wordt, een rolstoel wordt achtergelaten als er een aansluitende vlucht is of het wordt gewoon achtergelaten op de luchthaven van herkomst. Heb je tips of suggesties om daarmee om te gaan, of is dat jou ook overkomen?
Anjali: 00:55:57 Helaas is dat zo. Eh, voor mij heb ik de neiging om, ik heb de neiging om zoveel mogelijk op te letten tijdens het instapproces, en dus kijk ik eigenlijk uit het raam om te zien hoe ze mijn stoel naar beneden halen. En als ik zie, als ik kijk en kijk en kijk en ik zie het niet gebeuren, dan ben ik degene die op die belknop drukt en probeert in te grijpen voordat we daadwerkelijk in beweging komen. Um, dat is, dat is iets dat ik probeer te doen. Eh, natuurlijk zijn er bepaalde situaties waarin je niet in staat bent, weet je, je hebt niet zo'n goede zichtlijn uit het raam of je zit aan de verkeerde kant van het vliegtuig, weet je, of zoiets die lijnen. Eh, en zo is het, het kan en zal helaas gebeuren, hoewel ik niet zou zeggen dat het super, super vaak gebeurt, vooral als je zoveel mogelijk pleit als je kunt, bij elke stap op de weg.
Anjali: 00:56:50 Ik denk dat dat waarschijnlijk het belangrijkste is om te onthouden toen we aan deze podcast begonnen, dat je je een gebroken record zult voelen, omdat je dezelfde informatie zo vaak opnieuw moet delen, keer op keer. Maar u moet niet vergeten dat de persoon met wie u aan de ticketbalie sprak, anders is dan de persoon met wie u bij de reserveringen sprak en anders is dan de gate-agent en anders dan de stewardess. En dus, ook al voelt het als een gebroken record, is alleen dat stukje zelfverdediging enorm en ik wil niet dat onze gemeenschap denkt dat het niet onoverkomelijk is. Zoals, weet je, we kunnen en zullen reizen, en dit is slechts een van de manieren waarop we sterke pleitbezorgers voor onszelf moeten zijn.
GG deFiebre: 00:57:34 Geweldig. Bedankt. Bernadette, heb je iets toe te voegen?
Bernadette: 00:57:38 Het enige incident dat ik had was een keer toen ze me van de vlucht haalden, de mensen die andere passagiers met rolstoelen oppikten, gebruikten mijn persoonlijke rolstoel om iemand mee naar binnen te nemen, en ik kon het stoppen. Eh, dus daarna zorg ik ervoor dat mijn naam erop staat, het is eronder waar mijn zitkussen zit met een stuk plakband en zegt privébezit. Eh, en dan met mijn naam erop. Zodat mijn stoel niet weer wordt afgenomen. Uh, ik heb, ik heb gehoord van andere mensen die hun stoel kwijtraakten en dan hebben ze gezien dat iemand anders op het vliegveld werd geduwd. Dus dat is een simpele die ik denk te vermijden door er gewoon voor te zorgen dat uw naam op uw stoel staat of dat deze erg zichtbaar is. Um, want als je het eenmaal hebt uitgekleed, lijkt het op elke stoel, het kan op elke stoel lijken. Dus dat zou mijn belangrijkste advies zijn,
GG deFiebre: 00:58:49 Juist, en Anjali, ik weet dat je zei dat je ervoor moet zorgen dat er een bagagelabel is, je weet wel, een label dat je krijgt bij de poort voor de rolstoel, wat volgens mij ook erg belangrijk is om het niet te verliezen.
Anjali: 00:58:55 Jaaa Jaaa. En je wilt er gewoon zeker van zijn dat, weet je, als het een binnenlands ticket is, het een gate-claimticket is, geen bagageclaimticket, want als het een bagageclaimticket is, gaat het naar de lopende band en dan zit je zonder uw rolstoel bij de deur van het vliegtuig. Dus het leren van die verschillen tussen die tags, enzovoort. En één ding om toe te voegen is dat, nogmaals, teruggaan naar, weet je, verschillen tussen binnenlands en internationaal. Als u internationaal bent, is het op zeer weinig plaatsen mogelijk om uw eigen persoonlijke rolstoel mee te nemen naar de deur van het vliegtuig. Um, sommige gevallen kun je het doen zoals op weg naar dat land, maar niet wanneer je vertrekt omdat je van oorsprong bent met de wetten in dat specifieke land. Eh, en dus dan moet je de, de, um, de luchthavenstoelen gebruiken om weer verbinding te maken met je koffers. Een tip daarover is dat ik dan, wanneer ik, wanneer je je ingecheckte bagage terughaalt bij de douane, hopelijk herenigd wordt met je rolstoel, en dan scheur, scheur ik het bagagelabel van mijn rolstoel op dat moment en dan ga ik terug naar mijn eigen proces van de gate claim-tags. Dus ik speel een beetje een snelle op hen bij de douane.
GG deFiebre: 01:00:09 Juist, juist. Goeie tips ook. Nou, we zijn aan het einde van ons uur. Ik weet dat we zouden kunnen, we zouden deze podcast nog veel langer kunnen doen en ik hoop dat we het gesprek kunnen voortzetten, weet je, in een toekomstige podcast. Maar ik wilde jullie drie heel erg bedanken dat jullie vandaag bij ons waren. Er zijn echt goede tips, dus dat stellen we erg op prijs.
Kim Beer: 01:00:30 Dank je.
Bernadette: 01:00:33 Dank je.
Anjali: 01:00:34 Dank je wel.
GG deFiebre: 01:00:36 Dank u. Doei.
.
Over onze gastsprekers
Anjali J. Forber-Pratt, Ph.D.
Afdeling Human & Organizational Development aan de Vanderbilt University
Anjali J. Forber-Pratt, Ph.D. is assistent-professor bij de afdeling Human & Organizational Development van de Vanderbilt University. Haar onderzoeksagenda hanteert een sociaal-ecologisch kader en kijkt naar kwesties rond identiteit, gelijkheid en empowerment door middel van methodologie voor individuen die op de een of andere manier anders zijn, met een grote focus op handicaps. Ze voltooide haar diploma's aan de Universiteit van Illinois.
Buiten de academie was Dr. Forber-Pratt ook lid van Team USA op de Paralympische Spelen van 2008 en 2012. Als Paralympische medaillewinnaar in de rolstoelracesport heeft ze haar leven gewijd aan het helpen van anderen om hun potentieel te herkennen. Dr. Forber-Pratt kreeg als baby transversale myelitis. Ze helpt bij het ontwikkelen en bevorderen van de paralympische sport in ontwikkelingslanden en is actief betrokken bij de wereld van gehandicaptensport in de Verenigde Staten. Dr. Forber-Pratt was co-auteur van een educatief kleurboek voor kinderen over sporten met een handicap, met de titel "Color Learn & Play: All About Sports for Athletes with Physical Disabilities".
De American Association of People with Disabilities (AAPD) heeft haar leiderschapskwaliteiten ook erkend door haar de prestigieuze Paul G. Hearne Leadership Award 2013 toe te kennen, die wordt uitgereikt aan opkomende leiders binnen de nationale gehandicaptengemeenschap. Dr. Forber-Pratt is verschenen in verschillende televisieprogramma's en radioshows, waaronder: NPR; De stroom; en Sesamstraat; en is geciteerd in de nationale gedrukte pers, waaronder The Boston Globe, New York Times, Huffington Post, USA Today en Runner's World. Ze werd in 2013 door het Witte Huis geëerd als Champion of Change en kreeg de kans om deel te nemen aan een rondetafelgesprek met president Obama over kwesties op het gebied van gehandicaptenbeleid.
Kimberly bier
Director of Public Policy bij de Christopher and Dana Reeve Foundation
Kimberly Beer is directeur Public Policy voor de Christopher and Dana Reeve Foundation. Als directeur helpt Beer bij het bevorderen van Reeve's wetgevings- en belangenbehartigingsagenda op Capitol Hill en bij federale agentschappen, waarbij hij zich richt op het vergroten van het bewustzijn over verlamming, het verhogen van de federale financiering voor het Paralysis Resource Center (PRC) en het verzekeren van toegang tot zorg voor degenen die door verlamming zijn getroffen. Voordat hij bij de Reeve Foundation kwam, was Beer Director of Public Policy bij Susan G. Komen, Director, Advocacy bij de Arthritis Foundation en Assistant Director of Federal Affairs bij de American Academy of Physician Assistants (AAPA). Ze werkte ook als Senior Legislative Assistant voor gouverneur Pedro Rosselló van Puerto Rico, en als Legislative Assistant voor congreslid Luis G. Fortuño (PR). Beer behaalde een Bachelor of Arts in Politics and Spanish aan de Catholic University of America, een Master of Arts in Counseling Psychology aan de Argosy University's Professional School of Psychology en voltooide twee postdoctorale Certificate Programs aan de Johns Hopkins University in Clinical Community Counseling en Counseling Risicojongeren.
Bernadette Mauro
Director of Information and Resources bij de Christopher and Dana Reeve Foundation
Bernadette Mauro werkt voor de Christopher & Dana Reeve Foundation sinds de oprichting van het Paralysis Resource Center (PRC) in 2002. Bernadette geeft leiding aan de informatiespecialisten van de Reeve Foundation, die het hart vormen van de PRC. Als directeur van Informatie en Hulpbronnen komen zij en de Informatiespecialisten tegemoet aan de behoeften van personen met verlamming, hun familieleden en hun verzorgers en bieden ze individuele ondersteuning door hen te helpen bij het navigeren door de enorme hoeveelheid informatie en diensten die voor hen beschikbaar zijn. Bernadette put uit haar jarenlange ervaring en expertise om gepersonaliseerde plannen en benaderingen te bedenken om mensen met verlamming terug te krijgen in hun gemeenschap en een plaats van welzijn. Door haar ervaring op het gebied van particulier casemanagement en informatie- en doorverwijzingswerk, is ze bedreven in het identificeren van consumentenbehoeften binnen de verlammingsgemeenschap. Bernadette leidt de ontwikkeling van de inhoud van het voorlichtingsmateriaal voor patiënten van de Volksrepubliek China en de website, samen met het beheer van het Militaire en Veteranenprogramma en de Adviesraad.
Bernadette heeft samengewerkt met een aantal non-profitorganisaties en patiënteneducatiegroepen om aan de behoeften van de patiënt te voldoen. Bernadette zit in het bestuur van het Paralyzed Veterans of America's Consortium for Spinal Cord Medicine. Ze zit in een adviescommissie om een nieuw protocol voor decubitus/zweer op te stellen aan de Johns Hopkins' Bloomberg School of Public Health. Bernadette is ook lid van verschillende reisgerelateerde commissies bij RESNA, de Rehabilitation Engineering and Assistive Technology Society of North America. Ze modereert ook op verlamming gebaseerde online chatrooms en dient als vrijwillige peer-mentor in de verlammingsgemeenschap.
