[00:00:00] Robert Pesce: We gaan nu verder met ons volgende gesprek, en het gaat over het begrijpen van fundamentele wetenschap en klinisch onderzoek. Ik word vergezeld door Dr. Benjamin Greenberg, professor aan UT Southwestern UC van gisteren. Hij is ook de directeur van het Transverse Myelitis and Neuromyelitis Optical Program, de directeur van het Pediatric CONQUER-programma bij Children's Health, en natuurlijk SRNA-bestuurslid. Dr. Greenberg, nogmaals hallo. Welkom, en tot jou.

[00:00:31] Dr Benjamin Greenberg: Hallo Roberta. Bedankt, en bedankt aan de groep in de vorige presentatie. Het onderwerp AFM is zo belangrijk, en eigenlijk heeft alles wat in het laatste deel is besproken direct betrekking op waar we het de komende 20, 25 minuten over gaan hebben. Ik ga twee verschillende lezingen geven. Ik ga beginnen met iets dat een inleiding tot onderzoek wordt genoemd, en ik ga mijn scherm delen. En laten we eens kijken of we dit er hier niet goed uit kunnen laten zien. Een momentje maar. En als we het over onderzoek hebben, praten we er op veel verschillende manieren over. En je hebt gehoord dat er veel verschillende soorten onderzoek gaande zijn. En het is belangrijk om te begrijpen hoe deze allemaal met elkaar verband houden. En dus wil ik iedereen een inleiding geven over wat onderzoek is en hoe we het doen.

[00:01:36] Robert Pesce: Ben, ik zal ze voor je delen, denk ik. Of als je kunt stoppen met delen. En sta je in leesweergave?

[00:01:44] Dr Benjamin Greenberg: Ja, het was gewoon in de presentatie.

[00:01:47] Robert Pesce: Oké. Dat kan ik ook, ik zal ze voor je delen.

[00:01:49] Dr Benjamin Greenberg: Dank je.

[00:01:50] Robert Pesce: Geef me een snelle seconde. Ja. Een seconde.

[00:01:53] Dr Benjamin Greenberg: En dus is een van de dingen die belangrijk is om te begrijpen, dat onderzoek veel verschillende vormen aanneemt. En je hoorde er iets van met de AFM-praat. We hoorden over het idee om observationele uitkomststudies te doen. We hadden het over het begrip biorepositories, en vaak kan het verwarrend zijn. Dus, Roberta, als je één dia vooruit gaat.

[00:02:17] Het eerste dat u moet begrijpen, is wat onderzoek is. En in de kern gaat onderzoek over het stellen en beantwoorden van vragen. Dat is alles wat onderzoek is, maar het op een systematische manier doen. Dus op de volgende dia stellen we de vraag: "Waarom doen we eigenlijk onderzoek?" En de belangrijkste reden is het bewijzen van oorzaak en gevolg. Het bewijzen van associaties tussen twee verschillende dingen is uiterst belangrijk voor het begrijpen van een ziekte en het identificeren van effectieve behandelingen. Zonder onderzoek te doen om wetenschappelijk te bewijzen waarom dingen gebeuren of hoe dingen gebeuren, zijn we beperkt in wat we onze patiënten kunnen bieden. En het is eng om na te denken over een wereld waarin onderzoek niet op een systematische manier wordt uitgevoerd.

[00:03:05] En op de volgende dia geef ik voorbeelden van wat er kan gebeuren zonder goed uitgevoerd onderzoek. We zouden nog steeds aan aderlating kunnen doen. We zouden mensen kunnen vertellen dat hun toestand het resultaat is van kwade lichaamssappen of geesten die door het lichaam bewegen, en als je gewoon een goede bloeding hebt, zul je je beter voelen. Dat was een geaccepteerde praktijk in de dagen vóór het onderzoek. Er zijn enkele therapieën die gevaarlijk zijn, maar kunnen worden gebruikt. Cocaïne werd tientallen jaren medicinaal gebruikt omdat er voordelen waren. Het kan worden gebruikt als plaatselijke verdoving. Het zou kunnen worden gebruikt als een veronderstelde modifier van de stemming, omdat je je een stuk beter voelt na cocaïne. Maar het bracht aanzienlijke gevaren met zich mee.

[00:03:55] En dan zijn er therapieën die niet effectief of veilig zijn, en een voorbeeld was kwik. Tegenwoordig praten we over screening op kwikvergiftiging, vergiftiging door zware metalen als zijnde gerelateerd aan allerlei aandoeningen, maar jarenlang werd kwik geprobeerd als therapie voor allerlei aandoeningen, waaronder syfilis en bepaalde wat bleek auto-immuunziekten te zijn . En dus zullen mensen zonder onderzoek allerlei dingen voorstellen en uitproberen zonder bewijs dat de werkzaamheid of veiligheid van de interventie ondersteunt.

[00:04:26] Dus op de volgende dia wil ik een voorbeeld uit de recente geschiedenis geven over hoe onderzoek ons ​​van onszelf kan redden. Zeer goedbedoelende mensen, of het nu gaat om de familie van patiënten, artsen, clinici of wetenschappers, we willen mensen helpen. Maar zonder onderzoek kunnen we aanzienlijke schade aanrichten. Dus ik ga je het verhaal vertellen van minocycline in relatie tot amyotrofische laterale sclerose, ALS, bekend als de ziekte van Lou Gehrig. Dus als we er een naar voren schuiven, zal de glijbaan worden gebouwd.

[00:04:57] Ten eerste is het belangrijk om te weten dat minocycline een veilig molecuul is dat momenteel als antibioticum wordt gebruikt. En, Roberta, als je er een naar voren zou kunnen schuiven. O nee, het spijt me. Ga terug. Ik denk dat het niet voortbouwt op die van jou. Dus op deze dia staat dat minocycline veilig is. Wij gebruiken het als antibioticum. Zoals iedereen waarschijnlijk weet, is ALS een uniform fatale neurodegeneratieve aandoening. En wat interessant was, was in celkweekmodellen, dus in dierstudies en in een gerecht hielp minocycline neuronen overleven. Dus iedereen keek ernaar en zei: “Jeetje, we hebben een veilig medicijn dat momenteel op de markt is. In een modelsysteem helpt het neuronen te redden en gaan mensen met ALS dood. We moeten iedereen op minocycline zetten.”

[00:05:47] En er was een groot gevecht over de vraag of het wel of niet ethisch zou zijn om een ​​placebo-gecontroleerde studie met minocycline te doen waarbij sommige mensen minocycline zouden krijgen met ALS en sommige mensen een placebo. En er was een groot gevecht dat zei dat dat onethisch is omdat deze mensen sterven, en we weten dat minocycline veilig is. We hoeven de veiligheid niet te bewijzen. En toch ging de placebogecontroleerde studie na lange debatten door. En als we nu naar de volgende dia gaan, wat hier uit de publicatie wordt vermeld, zijn zeer technische termen, maar ik vestig uw aandacht op de onderkant.

[00:06:20] De individuen op minocycline stierven sneller dan ALS-patiënten op placebo. Ik ga het nog een keer zeggen. De ALS-patiënten op minocycline stierven sneller. Ze gingen sneller achteruit en stierven sneller. Dit was een veilig medicijn als antibioticum, maar het bleek een onveilig medicijn te zijn in de setting van de ziekte van Lou Gehrig omdat het niet deed wat we bij dieren of in het gerecht zagen. Het beschermde de individuen niet. Het leidde eigenlijk tot een snellere achteruitgang en snellere dood. En dus zien we dat het doel van het doen van placebogecontroleerde onderzoeken is om ons tegen onszelf te beschermen. Zelfs de meest goedbedoelde onderzoeken kunnen tot onbedoelde gevolgen leiden.

[00:07:03] Dus als we de dia verder zetten, kunnen we praten over hoe we onderzoek doen. Dus ik gaf je een voorbeeld van een interventionele studie, dus een placebogecontroleerde studie, maar er zijn veel verschillende studies: retrospectieve studies, epidemiologische studies, observationele studies. En het is belangrijk om deze in perspectief te plaatsen in termen van hoe we onderzoek doen. Dus wat je op de volgende dia zult zien, is stapsgewijs, ik denk dat het zal bouwen. Roberta, als je doorgaat, zullen we zien of we het krijgen.

[00:07:32] Robert Pesce: Ja. Laat me stoppen met delen en even opnieuw opstarten, want ik denk niet dat het aan het bouwen is. Maar ja, ik ben ermee bezig.

[00:07:38] Dr Benjamin Greenberg: Geen probleem. Dus wat er op de volgende dia staat, is een bespreking van hoe we gaan van hypothesegenererend onderzoek. Dus je hoorde van Amy en van Nisha in het laatste gesprek over AFM over hoe we diermodellen en celkweekmodellen maken, en Nisha met deze zeer mooie en gecompliceerde chips met kleine eiwitten erop waarmee we bloed kunnen testen en we kunnen zien of of je bloed niet aan een chip kleeft. En dat is hypothesegenererend, of misschien preklinisch testen. Het is over het algemeen allemaal in een laboratorium.

[00:08:11] Maar dan gaan we naar de interventionele studies, fase één, en dan fase twee, en dan fase drie studies. En dit is slechts het algemene idee van hoe we onderzoek doen. We kunnen ons in elk deel van het spectrum bevinden, maar dit is niet ons enige pad. Wat we op de volgende dia zien, is dat er tal van mogelijkheden zijn om te helpen bij onderzoek, om deel te nemen aan deze hypothesegenererende of preklinische studies of zelfs observationele studies. Zo zijn er bijvoorbeeld registers waar je je gegevens in kunt delen. U vult informatie in over uw geschiedenis en u als individu bent ongelooflijk belangrijk. Maar als we 1,000 van jullie hebben en gegevens kunnen vergelijken en contrasteren, wordt het buitengewoon waardevol. Er zijn enquêteonderzoeken waarbij we heel specifieke vragen stellen: Hoe voelt u zich? Hoe is het met je? En we kunnen uitkomstmaten valideren.

[00:09:04] En toen hoorde je veel in de laatste sessie op AFM over de ongelooflijke waarde van het delen van samples. Nu vindt niemand het leuk om bloed te laten prikken, vooral de kinderen die ik behandel houden er niet van om bloed te laten prikken. En dus willen we gevoelig zijn voor het feit dat het een offer is. Er is een beetje pijn bij de bloedafname. Als er mogelijkheden zijn om een ​​steekproef te geven, kan ik niet genoeg benadrukken hoe waardevol het is voor het onderzoek dat plaatsvindt.

[00:09:36] En dan zijn er zowel observatie- als interventieproeven. Observationeel waarbij u akkoord gaat met regelmatige beoordelingen, of regelmatige check-ins om de gegevens te verzamelen, terwijl interventioneel, waarbij we u daadwerkelijk iets gaan aandoen. En het is uiterst belangrijk om te erkennen dat er verschillende soorten interventieonderzoeken zijn. Er zijn zogenaamde open-label interventieonderzoeken waarbij iedereen weet waar ze aan toe zijn. Er zijn gerandomiseerde onderzoeken waarbij u kunt worden gerandomiseerd naar een van de twee therapieën. Een daarvan is een bekende effectieve therapie. De andere is een nieuwe experimentele therapie.

[00:10:07] En dan zijn er de placebogecontroleerde onderzoeken waarbij mensen gerandomiseerd een medicijn of niets krijgen, vergelijkbaar met die minocycline-studie. En de reden dat we dat doen, is dat onze hypothese van een medicijn dat gaat werken soms onjuist blijkt te zijn. En het blijkt dat niets nemen beter is dan het medicijn dat we aanbevelen. Dus veel verschillende manieren om mee te doen.

[00:10:28] En nu we het einde naderen, wil ik enkele specifieke plaatsen aanwijzen waar je naartoe kunt gaan om deel te nemen aan studies. Op de volgende dia is het dus belangrijk op te merken dat de SRNA niet alleen erg betrokken is bij het praten over onderzoek of het rapporteren van de resultaten van onderzoek, maar ook bij het promoten van onderzoek en bij het proberen de omstandigheden te begrijpen waarmee jullie allemaal in onze gemeenschap worden geconfronteerd. En als je naar de wearesrna.org website en u gaat naar de rechterbovenhoek waar Get Involved staat, krijgt u de mogelijkheid, als u dat nog niet heeft gedaan, om lid te worden van het register of om enquêtes in te vullen, of om uw informatie te geven zodat er contact met u kan worden opgenomen voor onderzoek in de toekomst. En als iemand die gegevens heeft gebruikt die uit het register zijn gekomen in een deel van onze publicaties, kan ik niet genoeg benadrukken hoe waardevol het is. En dus, als u de tijd kunt nemen om deze vragenlijsten in te vullen, komen er soms nieuwe bij, dat wordt zeer op prijs gesteld.

[00:11:28] Op de volgende dia geef ik de schaamteloze plug voor UT Southwestern. Voor onze klinische onderzoeken hebben we op onze website gezocht naar studiemogelijkheden waar u uw diagnose kunt invoeren en kunt zien of we actief rekruteren. Dit zijn meestal interventionele onderzoeken als er een geneesmiddelenonderzoek gaande is. Maar heel belangrijk, in termen van geneesmiddelenstudies, zal ik eindigen met de laatste dia, de website ClinicalTrials.gov. Elke interventionele klinische studie in de Verenigde Staten moet zich registreren op ClinicalTrials.gov, wat betekent dat als u wilt weten of er een nieuwe therapiestudie, stamcelstudie, medicatiestudie, revalidatiestudie, geneesmiddelenstudie is, deze op deze site zal staan.

[00:12:14] En het was fenomenaal goed gedaan waar je de aandoening of ziekte kunt plaatsen waarin je het meest geïnteresseerd bent. Je kunt je postcode invoeren en om studies in jouw regio vragen, en je kunt het beperken tot studies die openstaan ​​voor inschrijving, omdat hier alle onderzoeken worden vermeld die zijn verdwenen, zelfs degenen die zijn gesloten voor inschrijving. En dus is het een geweldig hulpmiddel om echt door te nemen en te ontdekken waar mogelijkheden voor u zijn om deel te nemen aan onderzoek. En dus gaan sommige mensen ervan uit dat ze, als ze over onderzoek horen, moeten deelnemen aan een geneesmiddelenonderzoek, en de realiteit is dat jij dat niet doet. Het geven van je gegevens en het geven van je bloed is zo waardevol en zo gewaardeerd door iedereen. Er zijn tal van mogelijkheden om mee te doen.

[00:12:58] Dus wees op je hoede. Wees betrokken bij het SRNA. Ze houden bijgewerkte dossiers bij van studies die werven voor onze patiëntenpopulatie. En als u ooit de kans krijgt en bereid en in staat bent, verwelkomen wij uw betrokkenheid bij een van deze onderzoeken. Dus hopelijk heeft dat geholpen om je een inleiding tot onderzoek te geven. En ik zal aan Roberta overlaten of we al dan niet een korte pauze moeten nemen en terugkeren, of dat we gewoon door moeten gaan naar het volgende gesprek. Ik weet dat mensen op dit moment al een tijdje online zijn.

[00:13:26] Robert Pesce: Ja. Ik zou zeggen, laten we, indien mogelijk, een paar vragen beantwoorden, Ben, en dan gaan we heel snel verder. En dan gaan we verder met het volgende gesprek als dat voor jou werkt.

[00:13:35] Dr Benjamin Greenberg: Absoluut prima.

[00:13:36] Robert Pesce: Geweldig. Dus hier is de vraag: "Hoe weeg ik de risico's en voordelen van deelname aan een proef af?" Dat is een goede vraag.

[00:13:46] Dr Benjamin Greenberg: Het is een uitstekende vraag. Dus, drie soorten studies om te overwegen. Ten eerste een observatieonderzoek zonder bloedafname, bloedafname of wat dan ook, waarbij het enige risico uw vertrouwelijkheid is. Dus als u enquêtes invult die van gevoelige aard zijn. Misschien onderzoeken we mensen over seksuele functie of onderzoeken we mensen over persoonlijke financiën. Uw risico is echt rond schending van de vertrouwelijkheid. En ik zou graag zeggen dat inbreuken en hacks nooit voorkomen. Ik zal zeggen dat klinische onderzoeken geen groot doelwit zijn geweest voor hacking in de wereld. Daarom nemen we veel maatregelen om uw gegevens te beschermen. Dus ik zou zeggen dat de risico's laag zijn.

[00:14:25] De voordelen voor de gemeenschap zijn enorm. De voordelen voor u als individu zijn zeer gering. Dus je doet het altruïstisch. Het is een laag risico. Voordeel voor de gemeenschap, laag voordeel rechtstreeks voor u. Ten tweede, als we een onderzoek hebben waarbij we monsters nemen, is het risico voor u niet alleen de vertrouwelijkheid. Nu voegen we daar het risico aan toe, bijvoorbeeld op een bloedafname. Bloedafnames zijn veilig, maar het is het ongemak. En in die situaties gaat de waarde voor de studies omhoog. We krijgen biologisch materiaal en het potentiële voordeel voor de gemeenschap neemt toe. Het directe voordeel voor u is meestal nog laag. Je wacht tot de hele gemeenschap profiteert.

[00:15:02] En dan komen we bij drugsproeven, en hier wordt het moeilijk. Het risico hangt af van welk medicijn of welke interventie wordt getest, of het een gloednieuw, niet-goedgekeurd medicijn is of dat het iets is dat in het verleden is goedgekeurd en we het nu in een nieuwe situatie gebruiken. In dat scenario kennen we de risico's omdat het al is bestudeerd, en we kunnen het je vertellen. In een nieuw drugsscenario zijn de risico's daar erg moeilijk te kwantificeren. U wilt veel tijd besteden aan het praten met de onderzoeker over wat er wel en niet bekend is over die interventie. Welke diermodellen zijn er gedaan, welke veiligheidsonderzoeken zijn er gedaan voordat het tot een mens kwam.

[00:15:41] Robert Pesce: Ja. Perfect. Dat is geweldig. En misschien nog een die gekoppeld is, en dan beloof ik dat we naar de volgende presentatie gaan. "Zijn er risico's verbonden aan het verstrekken van mijn bloedmonster voor onderzoek?"

[00:15:53] Dr Benjamin Greenberg: Ja. Twee risico's: schending van de vertrouwelijkheid en dan alleen de eigenlijke procedure zelf. De bloedafname, technisch gezien vallen sommige mensen flauw tijdens een bloedafname, dus ik denk dat er een risico op flauwvallen is. U kunt een blauwe plek krijgen op de plaats van de bloedafname. Maar ik heb nog nooit iets belangrijkers gezien dan dat.

[00:16:10] Robert Pesce: Oké. Perfect. Akkoord. Heel erg bedankt, dr. Greenberg. En ik heb per ongeluk al een kleinigheidje weggegeven...

[00:16:18] Dr Benjamin Greenberg: Nee, het is allemaal goed.

[00:16:18] Robert Pesce: ...over het volgende gesprek dat plaatsvindt. Oké. Perfect.

[00:16:30] Dr Benjamin Greenberg: Het is een voorproefje.